- boginka
- ż III, CMs. \boginkance; lm D. \boginkanek«w mitologii słowiańskiej: każdy z demonów wód, lasów i pól (wodnica, rusałka, dziwożona), mający postać kobiety pięknej i uwodzicielskiej lub odrażająco brzydkiej»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
boginka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. boginkance; lm D. boginkanek {{/stl 8}}{{stl 7}} w mitologii słowiańskiej: demon, istota nadziemska o postaci kobiecej, szpetna, odrażająca lub piękna, uwodzicielska; rusałka, dziwożona, nimfa : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziwożona — ż IV, CMs. dziwożonanie; lm D. dziwożonażon «w mitologii słowiańskiej: złośliwa boginka, nieprzychylna ludziom, wodząca ich po bagnach i uroczyskach» … Słownik języka polskiego
goplana — ż IV, CMs. goplananie 1. blm «według dawnych wierzeń ludowych: boginka, nimfa wodna zamieszkująca jezioro Gopło» 2. lm D. goplanaan zool. «Synurella ambulans, skorupiak z rodziny kiełży; żyje w wodach stojących lub wolno płynących» … Słownik języka polskiego
nimfa — ż IV, CMs. nimfafie; lm D. nimf 1. «w mitologii greckiej: boginka o postaci pięknej młodej dziewczyny, uosabiająca siły przyrody i jej piękna» Nimfa leśna, wodna. Nimfy drzew, gór, źródeł, rzek, morza. 2. zool. «ostatnie stadium larwalne… … Słownik języka polskiego
ondyna — ż IV, CMs. ondynanie; lm D. ondynayn «mityczna boginka wodna, rusałka, zwabiająca młodych mężczyzn w tonie rzek lub jezior» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
rusałka — ż III, CMs. rusałkałce; lm D. rusałkałek 1. «w baśniach ludowych: boginka, nimfa wodna (rzadziej polna lub leśna) wabiąca ludzi» Korowód tańczących rusałek. Zwiewna jak rusałka. 2. zool. «motyl dzienny, głównie z rodzaju Vanessa, Pyrameis i… … Słownik języka polskiego
nimfa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. nimfafie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w mitologii greckiej: śmiertelna boginka mająca postać pięknej młodej dziewczyny, uosabiająca żywotne siły przyrody i jej piękno :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rusałka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rusałkałce; lm D. rusałkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w wierzeniach ludowych: panna żyjąca w wodzie (czasem w lesie), rzucająca urok na wędrowców, czyhająca na życie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień