- dziwożona
- ż IV, CMs. \dziwożonanie; lm D. \dziwożonażon«w mitologii słowiańskiej: złośliwa boginka, nieprzychylna ludziom, wodząca ich po bagnach i uroczyskach»
Słownik języka polskiego . 2013.
dziwożona
Look at other dictionaries:
дивъ — дивь (2) 1. Какое то мифическое или реальное существо: Солнце ему (Игорю) тъмою путь заступаше; нощь, стонущи ему грозою, птичь убуди; свистъ звѣринъ въста, збися дивъ, кличетъ връху древа, велитъ послушати земли незнаемѣ. 8 9. Уже снесеся хула… … Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"
boginka — ż III, CMs. boginkance; lm D. boginkanek «w mitologii słowiańskiej: każdy z demonów wód, lasów i pól (wodnica, rusałka, dziwożona), mający postać kobiety pięknej i uwodzicielskiej lub odrażająco brzydkiej» … Słownik języka polskiego
boginka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. boginkance; lm D. boginkanek {{/stl 8}}{{stl 7}} w mitologii słowiańskiej: demon, istota nadziemska o postaci kobiecej, szpetna, odrażająca lub piękna, uwodzicielska; rusałka, dziwożona, nimfa : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
