przymilnie

przymilnie
\przymilnieej
«w sposób przymilający się; wdzięcząc się»

Przymilnie się zachowywać, uśmiechać.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • przymilnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., przymilnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób przymilny, starając się pozyskać kogoś; wdzięcząc się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczebiotała przymilnie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łydka — pot. Łydki komuś drżą, trzęsą się, dygoczą «ktoś się bardzo boi, drży ze strachu»: To mój kolega szkolny, panie inspektorze – powiedział Jelonek uśmiechając się przymilnie, ale widziałem, że mu też drżą łydki. – Przyszedł do nas na karty. – Znamy …   Słownik frazeologiczny

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • pieszczotliwie — pieszczotliwieej «w sposób pieszczotliwy; przymilnie, czule, serdecznie» Mówić, odzywać się do kogoś pieszczotliwie. Nazywać kogoś pieszczotliwie. Pieszczotliwie pogładzić dziecko po główce …   Słownik języka polskiego

  • spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… …   Słownik języka polskiego

  • wdzięcznie — wdzięcznieej 1. «z wdziękiem; ładnie, uroczo, przymilnie» Wdzięcznie wyglądać, uśmiechać się. 2. książk. «okazując wdzięczność, z wdzięcznością; chętnie» Wdzięcznie kogoś wspominać …   Słownik języka polskiego

  • wdzięczyć się — ndk VIb, wdzięczyć sięczę się, wdzięczyć sięczysz się, wdzięcz się, wdzięczyć sięczył się «robić wdzięczne miny lub gesty, odzywać się przymilnie; kokietować kogoś, przymilać się, umizgać się do kogoś» Wdzięczyć się do mężczyzn …   Słownik języka polskiego

  • wyszczebiotać — dk IX, wyszczebiotaćoczę (wyszczebiotaćocę), wyszczebiotaćoczesz (wyszczebiotaćocesz), wyszczebiotaćocz, wyszczebiotaćał, wyszczebiotaćany «szczebiocząc powiedzieć coś; powiedzieć coś pieszczotliwie, przymilnie» Wyszczebiotała nowinę ze słodkim… …   Słownik języka polskiego

  • miauczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, miauczećczę, miauczećczy, miauczećczał, miauczećczeli {{/stl 8}}– miauknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, miauczećnę, miauczećnie, miauczećnij, miauczećnął, miauczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”