- przyrodzony
- «dany przez naturę, przyrodę; wrodzony, naturalny»
Przyrodzona człowiekowi ciekawość.
Słownik języka polskiego . 2013.
przyrodzony
Look at other dictionaries:
przyrodzony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dany komuś przez naturę; wrodzony, naturalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyrodzona komuś dokładność. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dar — m IV, D. u, Ms. darze; lm M. y 1. «to, co się komuś daje, ofiarowuje; upominek, prezent, ofiara, datek; akt podarowania» Bogaty, hojny, szczodry dar. Dar ślubny. Dary w naturze, w pieniądzach. Dar dla matki, dla nowożeńców. Dary na odbudowę Zamku … Słownik języka polskiego
naturalny — naturalnyni, naturalnyniejszy 1. «właściwy naturze, przyrodzie, zgodny z prawami natury; utworzony, powstały, odbywający się bez udziału człowieka; niesztuczny, prawdziwy» Las, port naturalny. Miód, sok, tłuszcz naturalny. Naturalne środowisko… … Słownik języka polskiego
pierworodny — pierworodnyni 1. «o dziecku: urodzony najwcześniej, pierwszy u rodziców, najstarszy z rodzeństwa» Pierworodny syn. Pierworodna córka. 2. daw. «wrodzony, przyrodzony» dziś żywe tylko w terminologii religijnej: Grzech pierworodny «grzech Adama i… … Słownik języka polskiego
porządek — m III, D. porządekdku, N. porządekdkiem; lm M. porządekdki 1. zwykle blm «regularny układ, rozkład, rozstawienie, plan czegoś; należyty ład, stan czegoś; czystość, schludność» Idealny, wzorowy porządek. Naturalny, przyrodzony porządek. Porządek… … Słownik języka polskiego
samorodny — samorodnyni 1. «wynikający z cech wrodzonych, wypływający z usposobienia, z charakteru człowieka; wrodzony, przyrodzony» Samorodny geniusz, talent. ∆ Samorodny artysta, pisarz «artysta, pisarz mający wrodzony talent, ale bez fachowego… … Słownik języka polskiego
wdzięk — m III, D. u, N. wdziękkiem 1. blm «ogół cech stanowiących o tym, że ktoś lub coś sprawia miłe wrażenie; czar, urok, powab» Dziewczęcy, młodzieńczy wdzięk. Naturalny, przyrodzony, wrodzony, swoisty wdzięk. Niewymuszony, niewysłowiony, subtelny,… … Słownik języka polskiego
wrodzony — «właściwy człowiekowi od urodzenia, nie nabyty; przyrodzony» Wrodzone skłonności (do tycia). Wrodzona wada serca. Wrodzone poczucie taktu, sprawiedliwości. Wrodzone zdolności. Wrodzona inteligencja … Słownik języka polskiego
naturalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, naturalnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodny z naturą; niesztuczny, prawdziwy, rzeczywisty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naturalny poród, sok, barwnik. Posąg naturalnej wielkości.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
