przyrzeczenie

przyrzeczenie
n I
1. rzecz. od przyrzec.
2. lm D. \przyrzeczenieczeń
«to, co zostało przyrzeczone; obietnica, zapewnienie, ślubowanie»

Uroczyste przyrzeczenie.

Przyrzeczenie harcerskie.

Złożyć, dać komuś przyrzeczenie.

Dotrzymać, nie dotrzymać przyrzeczenia.

Złamać przyrzeczenie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • przyrzeczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przyrzec. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przyrzeczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przyrzeczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co się przyrzekło,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polish Scouting Association — Infobox WorldScouting name = Związek Harcerstwa Polskiego image size = 140px caption = Polish Scouting and Guiding Association type = organization headquarters = ZHP Headquarter Warszawa location = Warszawa, Konopnickiej 6 country = Poland f date …   Wikipedia

  • Харцерство — Ольга Драхоновская Малковская и Анджей Малковский основатели харцерского движения …   Википедия

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • deklaracja — ż I, DCMs. deklaracjacji; lm D. deklaracjacji (deklaracjacyj) 1. «publiczne wypowiedzenie się, ogłoszenie czego, oświadczenie na piśmie w jakiejś sprawie, sformułowanie swoich poglądów; manifest» Deklaracja programowa. Ogłosić, uchwalić… …   Słownik języka polskiego

  • harcerski — harcerskiscy «dotyczący harcerza, harcerstwa» Drużyna harcerska; szczep, zastęp harcerski. Instruktor, działacz harcerski. Krzyż, mundur harcerski, lilijka harcerska. Ognisko harcerskie, obóz harcerski, zbiórka harcerska. Przyrzeczenie, prawo… …   Słownik języka polskiego

  • obietnica — ż II, DCMs. obietnicacy; lm D. obietnicaic «zapewnienie zrobienia, załatwienia czegoś, dania komuś czegoś; przyrzeczenie» Uroczysta obietnica. Dać, złożyć obietnicę. Odwołać, złamać obietnicę. Łudzić, zwodzić obietnicami. Dotrzymać obietnicy …   Słownik języka polskiego

  • oblat — m IV, DB. a, Ms. oblatacie; lm M. oblataci, DB. ów 1. rel. «członek katolickiego zgromadzenia zakonnego, w którym nie składa się ślubów, tylko przyrzeczenie» 2. rel. «osoba świecka przestrzegająca pewnych reguł zakonnych i uprawniona do noszenia… …   Słownik języka polskiego

  • odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

  • promesa — ż IV, CMs. promesasie; lm D. promesaes «obietnica dokonania określonej czynności lub spełnienia określonego świadczenia; zobowiązanie się organu państwowego do wydania jakiejś decyzji (np. wydania wizy) po dopełnieniu przez zainteresowanego… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”