przytoczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przytaczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przytaczać — → przytoczyć … Słownik języka polskiego
przytaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przytaczaćam, przytaczaća, przytaczaćają, przytaczaćany {{/stl 8}}– przytoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przytaczaćczę, przytaczaćczy, przytaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrywka — Na wyrywki «nie po kolei»: Przestałem go słuchać, gdyż zaczynał mnie wyraźnie nudzić. Znałem na pamięć i mogłem przytoczyć na wyrywki te i im podobne teorie, zapowiedzi, przechwałki. ML 3/1970 … Słownik frazeologiczny
żniwo — Coś zbiera krwawe, obfite itp. żniwo «coś, np. śmierć, zaraza, wojna, choroba, pochłania wiele ofiar»: Najbardziej krwawe żniwo dżuma zebrała w Indiach, gdzie w ciągu dziesięciu lat aż sześć milionów ludzi postradało życie. L. Wolanowski, Upał. ( … Słownik frazeologiczny
argumentacja — ż I, DCMs. argumentacjacji; lm D. argumentacjacji (argumentacjacyj) 1. «uzasadnianie, przekonywanie za pomocą argumentów; dowodzenie, motywowanie, argumentowanie» Przeprowadzić argumentację. Rzeczowość argumentacji. Czyjaś argumentacja trafia do… … Słownik języka polskiego
naprzytaczać — dk I, naprzytaczaćam, naprzytaczaćasz, naprzytaczaćają, naprzytaczaćaj, naprzytaczaćał, naprzytaczaćany «wiele czegoś przytoczyć, wymienić coś wiele razy; wiele czegoś zacytować» Naprzytaczać wiele przykładów … Słownik języka polskiego
powymieniać — dk I, powymieniaćam, powymieniaćasz, powymieniaćają, powymieniaćaj, powymieniaćał, powymieniaćany 1. «wymienić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Powymieniać książki, pieniądze, znaczki. Powymieniać uszkodzone części maszyny, urządzenia. 2.… … Słownik języka polskiego
przedłożyć — dk VIb, przedłożyćżę, przedłożyćżysz, przedłożyćłóż, przedłożyćżony przedkładać ndk I, przedłożyćam, przedłożyćasz, przedłożyćają, przedłożyćaj, przedłożyćał, przedłożyćany 1. «przedstawić, złożyć coś komuś, zwłaszcza projekt, ofertę, prośbę do… … Słownik języka polskiego
przyturlać się — dk I, przyturlać sięam się, przyturlać sięasz się, przyturlać sięają się, przyturlać sięaj się, przyturlać sięał się pot. «tocząc się zbliżyć się; przytoczyć się» Jabłko przyturlało się pod moje nogi … Słownik języka polskiego
