przywierać
Look at other dictionaries:
przywierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przywieraćam, przywieraća, przywieraćają, przywieraćany {{/stl 8}}– przywrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, przywieraćwrę, przywieraćwrze, przywieraćwrzyj, przywieraćwarł, przywieraćwarli, przywieraćwarty {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przywrzeć — dk XI, przywrzećwrę, przywrzećwrzesz, przywrzećwrzyj, przywrzećwarł, przywrzećwarty, przywrzećwarłszy przywierać ndk I, przywrzećam, przywrzećasz, przywrzećają, przywrzećaj, przywrzećał, przywrzećany 1. «przycisnąć się, przylgnąć do czegoś»… … Słownik języka polskiego
przylepiać się – przylepić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywierać do czegoś, łączyć się z czymś; przyklejać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gazeta przylepiła się do mokrego stołu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lgnąć — ndk Va, lgnę, lgniesz, lgnij, lgnął, lgnęła, lgnęli 1. «grzęznąć, więznąć w czymś» Lgnąć w bagnie, błocie. 2. «przylepiać się do czegoś; ściśle przywierać, przylegać» Śnieg lgnął do butów. Mokre liście lgnęły do szyb. 3. «skłaniać się, garnąć się … Słownik języka polskiego
przylegać — ndk I, przylegaćga, przylegaćają, przylegaćał 1. «być ściśle dopasowanym do czegoś, dotykać bezpośrednio; opinać ściśle, przywierać do czegoś» Deski podłogi ściśle przylegają do siebie. Włosy (gładko) przylegały do głowy. Koszula przylegała mu do … Słownik języka polskiego
przymarzać — [wym. przymar zać] ndk I, przymarzaćam, przymarzaćasz, przymarzaćają, przymarzaćaj, przymarzaćał przymarznąć [wym. przymar znąć] dk Vc, przymarzaćnę, przymarzaćniesz, przymarzaćmarznie a. przymarzaćmarźnie, przymarzaćmarznij a. przymarzaćmarźnij … Słownik języka polskiego
spajać — I ndk I, spajaćam, spajaćasz, spajaćają, spajaćaj, spajaćał, spajaćany spoić dk VIa, spoję, spajaćisz, spój, spajaćił, spojony «łączyć ściśle różne przedmioty lub ich elementy, często za pomocą substancji twardniejącej, zlepiającej (np. kleić,… … Słownik języka polskiego
warować — ndk IV, warowaćruję, warowaćrujesz, warowaćruj, warowaćował 1. «o psie: przywierać brzuchem do ziemi, zwykle kładąc łeb na wyciągniętych przednich łapach» 2. pot. «o ludziach: przebywać gdzieś nie ruszając się z miejsca, np. pilnując kogoś,… … Słownik języka polskiego
chwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chwytaćam, chwytaća, chwytaćają, chwytaćany {{/stl 8}}– chwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chwytaćcę, chwytaćci, chwyć, chwytaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oblepiaćam, oblepiaća, oblepiaćają, oblepiaćany {{/stl 8}}– oblepić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oblepiaćpię, oblepiaćpi, oblepiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
