ratunkowy

ratunkowy
«dotyczący ratunku, służący do ratowania, mający na celu niesienie ratunku»

Akcja ratunkowa.

Samolot ratunkowy.

∆ Pas ratunkowy, koło ratunkowe «korkowy pas wkładany w razie niebezpieczeństwa utonięcia; koło korkowe, gumowe itp. chroniące przed utonięciem»
∆ Pogotowie ratunkowe a) «instytucja służby zdrowia mająca za zadanie niesienie doraźnej pomocy lekarskiej w nagłych wypadkach i przewożenie ciężko chorych do szpitala; budynek tej instytucji» b) pot. «samochód przystosowany do przewożenia chorych do szpitala w nagłych wypadkach; karetka pogotowia»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ratunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z ratunkiem, służący do ratunku, niosący ratunek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Akcja ratunkowa. Służba ratunkowa. Sprzęt ratunkowy.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}kamizelka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pas ratunkowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} rodzaj kamizelki wypełnionej jakimś nietonącym materiałem (np. styropianem, korkiem), pozwalającej utrzymać się na powierzchni wody ubranemu w nią człowiekowi; kamizelka ratunkowa {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • proca — pot. Wylecieć, wyskoczyć (skądś) jak z procy «opuścić jakieś miejsce nagle, bardzo szybko»: Nagle, gdzieś w samym środku nocy poderwał mnie z koi przenikliwy sygnał dzwonków alarmowych. Długi, potwornie głośny. Zawtórowało im wycie syreny… …   Słownik frazeologiczny

  • dingi — n ndm 1. mors. «gumowa pneumatyczna tratwa ratunkowa, wyposażona w butlę gazową (do napełniania komór), sprzęt ratunkowy i zapasy żywności» 2. żegl. «mały jacht mieczowy» ‹ang. z hind.› …   Słownik języka polskiego

  • eksploatować — ndk IV, eksploatowaćtuję, eksploatowaćtujesz, eksploatowaćtuj, eksploatowaćował, eksploatowaćowany 1. «korzystać z czegoś w sposób racjonalny; wyzyskiwać, wydobywać bogactwa naturalne» Eksploatować uzdrowisko. Eksploatować węgiel, torf. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • kamizelka — ż III, CMs. kamizelkalce; lm D. kamizelkalek 1. «część ubrania męskiego, rzadziej kobiecego, zwykle rodzaj krótkiego żakiecika, bez rękawów i kołnierza, noszonego przez mężczyzn pod marynarką, a przez kobiety na bluzce» Biała, pikowa kamizelka. ∆ …   Słownik języka polskiego

  • pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

  • podkowa — ż IV, CMs. podkowawie; lm D. podkowaków 1. «żelazna sztabka półkoliście wygięta, przybijana do kopyta końskiego podkowiakami w celu zabezpieczenia go przed zdzieraniem» Przybić koniowi podkowę. 2. «przedmiot mający kształt półkola, prostokąta… …   Słownik języka polskiego

  • skokochron — m IV, D. u, Ms. skokochronnie; lm M. y «pożarniczy sprzęt ratunkowy w postaci brezentowego pasa rozpinanego nad ziemią, tworzącego równię pochyłą, umożliwiającą bezpieczny skok z wyższych pięter budynku objętego pożarem» …   Słownik języka polskiego

  • szyb — m IV, D. u, Ms. szybbie; lm M. y 1. górn. «wyrobisko korytarzowe (najczęściej pionowe) o różnej obudowie, o przekroju powyżej 4 m2 i znacznej długości, prowadzące z powierzchni terenu do położonego w głąb ziemi złoża, służące do celów… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”