rdzewieć

rdzewieć
ndk III, \rdzewiećeje, \rdzewiećwiał
1. «pokrywać się rdzą; niszczeć, będąc przeżeranym przez rdzę»

Rdzewieją rurociągi.

□ Stara miłość nie rdzewieje.przen.

Rdzewiał jego talent.

2. książk. «przybierać kolor rdzy, stawać się brunatnoceglastym»

W jesieni liście rdzewiały.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rdzewieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, rdzewiećeje, rdzewiećwiał {{/stl 8}}– zardzewieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o przedmiocie żelaznym lub stalowym: niszczeć, pokrywając się rdzą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rdzewiejące śruby …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rdzewienie — n I rzecz. od rdzewieć …   Słownik języka polskiego

  • rdzawić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, rdzawić sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczać się na tle rdzawym kolorem; przybierać rdzawy kolor; rdzewieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieuchronnie zbliżała się jesień, drzewa rdzawiły się już mocno. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zardzewieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rdzewieć I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”