rokować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rokowaćkuję, rokowaćkuje, rokowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić negocjacje, rozmowy między przedstawicielami państw, uczestnikami konfliktów narodowych, społecznych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rokować — nadzieje zob. nadzieja 2 … Słownik frazeologiczny
rokować nadzieje — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zapowiadać pomyślne zakończenie, sukces : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedsięwzięcie, sprawa rokuje nadzieje. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadzieja — 1. Lokować, pokładać w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje), wiązać nadzieje (nadzieję), oczekiwania z kimś, z czymś «spodziewać się czegoś dobrego po kimś, po czymś, obiecywać sobie coś po kimś, po czymś»: (...) ludzie radykalnie kontestujący… … Słownik frazeologiczny
nadzieja — ż I, DCMs. nadziejaei; lm D. nadziejaei «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni» Głęboka, niepłonna, uzasadniona nadzieja. Mała, słaba, złudna nadzieja. Nadzieja zobaczenia, zrobienia czegoś.… … Słownik języka polskiego
obiecywać — ndk VIIIa, obiecywaćcuję, obiecywaćcujesz, obiecywaćcuj, obiecywaćywał, obiecywaćywany obiecać dk I, obiecywaćam, obiecywaćasz, ają, obiecywaćaj, obiecywaćał, obiecywaćany 1. «mówić, że się coś zrobi, załatwi, da komuś itp.; przyrzekać komuś coś … Słownik języka polskiego
rokowanie — n I 1. blm rzecz. od rokować. 2. zwykle w lm «układy, pertraktacje» Rokowania handlowe, polityczne. Trudne, skomplikowane rokowania. Podjąć, nawiązać, rozpocząć rokowania. Prowadzić, zerwać rokowania. Rokowania o zawieszenie broni … Słownik języka polskiego
zapowiadać — ndk I, zapowiadaćam, zapowiadaćasz, zapowiadaćają, zapowiadaćaj, zapowiadaćał, zapowiadaćany 1. forma ndk czas. zapowiedzieć (p.) 2. «zwiastować, rokować, wróżyć» Chmury zapowiadały deszcz. Nic nie zapowiadało awantury. zapowiadać się 1. forma… … Słownik języka polskiego
rokuoti — 2 ×rokuoti, uoja, ãvo (l. rokować) 1. intr. patarti: Aš jam gerai rokavau, ale jis manęs neklausė Stč. ║ tartis: Šiuodu rokuo[ja], kaip aną reik[ia] nužudyt (ps.) Pln. Mudu su žmona rokuojav, ką darysim Pgg. | refl.: Reiks rokuotis su pirmininku … Dictionary of the Lithuanian Language
nadzieja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. nadziejaei {{/stl 8}}{{stl 7}} oczekiwanie czegoś dobrego, pożądanego; ufność, że to się spełni; przeświadczenie, że zakończy się coś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słaba, wielka nadzieja. Nadzieja wyzdrowienia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień