- ropieć
- ndk III, \ropiećeje, \ropiećpiał«o ranach, skaleczeniach, wrzodach itp.: wydzielać ropę na skutek procesu zapalnego wywołanego działaniem bakterii, zwykle gronkowców i paciorkowców»
Słownik języka polskiego . 2013.
ropieć
Look at other dictionaries:
ropieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, ropiećeje, ropiećpiał {{/stl 8}}{{stl 7}} o chorych częściach organizmu człowieka bądź zwierzęcia: wydzielać ropę, trudno goić się, obierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rana ciągle ropieje. Ropiejący wrzód.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… … Słownik języka polskiego
jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… … Słownik języka polskiego
paprać — ndk IX, papraćprzę, papraćprzesz, paprz, papraćał, papraćany 1. pot. «babrać, brudzić, walać» Paprać ubranie. Paprać książkę tuszem. 2. pot. «robić coś niedbale, niechlujnie» Paprać robotę. paprać się 1. pot. strona zwrotna czas. paprać w zn. 1… … Słownik języka polskiego
paskudzić — ndk VIa, paskudzićdzę, paskudzićdzisz, paskudzićudź, paskudzićdził, paskudzićdzony 1. posp. «zostawiać gdzieś brudy, nieczystości, odchody; zanieczyszczać, brudzić» Pies paskudził pod drzwiami. Łobuzy paskudzą na klatce schodowej. 2. pot. «robić… … Słownik języka polskiego
ropienie — n I rzecz. od ropieć … Słownik języka polskiego
rozjątrzyć — dk VIb, rozjątrzyćrzę, rozjątrzyćrzysz, rozjątrzyćjątrz, rozjątrzyćrzył, rozjątrzyćrzony rozjątrzać ndk I, rozjątrzyćam, rozjątrzyćasz, rozjątrzyćają, rozjątrzyćaj, rozjątrzyćał, rozjątrzyćany 1. «spowodować, że rana się nie goi, ropieje, zaognia … Słownik języka polskiego
ślimaczyć się — ndk VIb, ślimaczyć sięczę się, ślimaczyć sięczysz się, ślimaczyć sięmacz się, ślimaczyć sięczył się 1. «wydzielać lepką ciecz; o ranach: nie chcieć się goić; ropieć» Rana ślimaczyła się długo. 2. «okazywać ślamazarność, płaczliwość; popłakiwać,… … Słownik języka polskiego
jątrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ranie: nie goić się, ropieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skaleczone miejsce długo się jątrzyło. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o konflikcie, sporze … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paprać się — I – upaprać się {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} paprać samego siebie; brudzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paprać się błotem, smarem. Upaprać się farbą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}paprać się II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
