ropienie

ropienie
n I
rzecz. od ropieć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… …   Słownik języka polskiego

  • nużeniec — m II, DB. nużenieceńca; lm M. nużenieceńce, D. nużenieceńców zool. «Demodex, roztocze z rodziny nużeńcowatych, pasożyt torebek włosowych i gruczołów łojowych ssaków i człowieka, wywołujący na skórze ropienie i wypryski» …   Słownik języka polskiego

  • gronkowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. gronkowiecwców {{/stl 8}}{{stl 7}} kulista bakteria, występująca w skupiskach w postaci charakterystycznych gron; niektóre gatunki są chorobotwórcze dla zwierząt i człowieka – powodują głównie ropienie i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jątrzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, jątrzyćrzę, jątrzyćrzy, jątrzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzać niepokój, niezadowolenie; podsycać czyjeś waśnie, urazy; wywoływać ferment; drażnić : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”