rozbuchać

dk I, \rozbuchaćam, \rozbuchaćasz, \rozbuchaćają, \rozbuchaćaj, \rozbuchaćał, \rozbuchaćany

pot. «nadać czemuś nadmierną wagę, nadmierny rozgłos; przedstawić coś w przesadnie wielkich rozmiarach, w przesadnej formie; wyolbrzymić, rozdąć»

Rozbuchać temat, sprawę.

rozbuchać się

1. posp. «nabrać tuszy, roztyć się»

Nie mieści się już w sukienkach, tak się rozbuchała!

2. posp. «zacząć postępować bezceremonialnie, stać się bezczelnym; rozzuchwalić się»

Tłuszcza rozbuchała się jeszcze bardziej.