- rozczochraniec
- m II, DB. \rozczochraniecańca, W. \rozczochraniecańcze (\rozczochraniecańcu); lm M. \rozczochraniecańcy, DB. \rozczochraniecańcówpot. «ten, kto ma rozczochrane włosy; człowiek zawsze rozczochrany»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
kudłacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) pot. «człowiek ze zmierzwionymi, potarganymi włosami; rozczochraniec; także: zwierzę o długiej, potarganej sierści» … Słownik języka polskiego