rozczulać
Look at other dictionaries:
rozczulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozczulaćam, rozczulaća, rozczulaćają, rozczulaćany {{/stl 8}}– rozczulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozczulaćlę, rozczulaćli, rozczulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać uczucie czułości, tkliwości,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozczulać się – rozczulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać wzrastającą czułość, tkliwość, współczucie; roztkliwiać się, rozrzewniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozczuliła się, słuchając tej historii o nieszczęśliwej miłości. Rozczulał się, wspominając swoje dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozczulić — dk VIa, rozczulićlę, rozczulićlisz, rozczulićczul, rozczulićlił, rozczulićlony rozczulać ndk I, rozczulićam, rozczulićasz, rozczulićają, rozczulićaj, rozczulićał, rozczulićany «wywołać u kogoś wzruszenie; rozrzewnić, roztkliwić» Rozczulić kogoś… … Słownik języka polskiego
rozrzewniać — ndk I, rozrzewniaćam, rozrzewniaćasz, rozrzewniaćają, rozrzewniaćaj, rozrzewniaćał, rozrzewniaćany rozrzewnić dk VIa, rozrzewniaćnię, rozrzewniaćnisz, rozrzewniaćnij, rozrzewniaćnił, rozrzewniaćniony «usposabiać rzewnie, wzruszać, rozczulać,… … Słownik języka polskiego
roztkliwiać — ndk I, roztkliwiaćam, roztkliwiaćasz, roztkliwiaćają, roztkliwiaćaj, roztkliwiaćał, roztkliwiaćany roztkliwić dk VIa, roztkliwiaćwię, roztkliwiaćwisz, roztkliwiaćtkliw, roztkliwiaćwił, roztkliwiaćwiony «czynić tkliwym, czułym, wprawiać w stan… … Słownik języka polskiego
łza — ż IV, CMs. łzie; lm D. łez «kropla słonawej, przezroczystej, wodnistej cieczy wydzielanej przez gruczoły łzowe, utrzymującej w stanie wilgotnym rogówkę i spojówkę oka, spływająca z oka w czasie wzmożonego działania gruczołów łzowych, zwykle pod… … Słownik języka polskiego
mięknąć — ndk Vc, mięknąćnę, mięknąćniesz, mięknąćnij, miękł a. mięknąćnął, mięknąćkła, mięknąćkli «stawać się miękkim, tracić twardość» Asfalt miękł od upału. Len mięknie w wodzie. przen. a) «stawać się mniej intensywnym, wyraźnym, ostrym; łagodnieć,… … Słownik języka polskiego
tajać — ndk IX, taję, tajesz, taj, tajał 1. «przechodzić pod wpływem ciepła ze stanu stałego w ciekły; topić się, topnieć» Lód, śnieg taje. 2. «rozmarzać pod wpływem ciepła; rozgrzewać się» Ręce powoli tajały. Zmarznięta ziemia wiosną zaczyna tajać.… … Słownik języka polskiego
miękczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miękczyćczę, miękczyćczy, miękczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się miękkie, traci twardość, sztywność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słońce miękczy asfalt … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mięknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, mięknąćnę, mięknąćnie, mięknąćnij, mięknąćmiękł || mięknął, miękli {{/stl 8}}– zmięknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się miękkim (w zn. 1.);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
