rozdmuchać

dk I, \rozdmuchaćam, \rozdmuchaćasz, \rozdmuchaćają, \rozdmuchaćaj, \rozdmuchaćał, \rozdmuchaćany - rozdmuchiwać ndk VIIIb, \rozdmuchaćdmuchuję, \rozdmuchaćdmuchujesz, \rozdmuchaćdmuchuj, \rozdmuchaćiwał, \rozdmuchaćiwany

1. «dmuchając rozwiać, rozrzucić, rozproszyć»

Wiatr rozdmuchał stertę śmieci.

2. «dmuchając rozniecić przygasający ogień, żar itp.; spowodować silniejsze palenie się; rozżarzyć, rozpalić, podsycić»

Rozdmuchać przygasające ognisko.

przen.

a) «nadać czemuś nadmierny rozgłos, nadmierną wagę; wyolbrzymić»

Rozdmuchać plotkę.

Rozdmuchać błahą sprawę.

b) «podsycić w kimś jakieś uczucie, rozjątrzyć kogoś»

Rozdmuchać w kimś nienawiść, złość.