rozedrzeć

rozedrzeć
dk XI, \rozedrzećdrę, \rozedrzećdrzesz, \rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy - rozdzierać ndk I, \rozedrzećam, \rozedrzećasz, \rozedrzećają, \rozedrzećaj, \rozedrzećał, \rozedrzećany
«drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś (zwłaszcza w tkaninie) dziurę; rozszarpać, rozerwać»

Rozedrzeć materiał, papier, ubranie.

∆ Rozedrzeć kopertę listu, opakowanie «przez rozdarcie otworzyć list, rozpakować paczkę»
◊ Blask, błyskawica itp. rozdziera ciemności, niebo «blask, błyskawica nagle rozświetla ciemności, niebo»
◊ Huk, hałas, krzyk itp. rozdziera powietrze, ciszę; hałas, krzyk rozdziera komuś uszy «nagle rozlega się głośny huk, hałas, krzyk; głośny, przeraźliwy hałas, krzyk męczy kogoś, przyprawia go o ból uszu»
◊ Kaszel rozdziera komuś piersi, płuca «ktoś bardzo kaszle, męczy się kaszlem»
◊ Coś rozdziera duszę, serce «coś powoduje dotkliwe cierpienie moralne»
◊ Rozdzierać nad czymś (nad kimś) szaty «ubolewać nad czymś (nad kimś), potępiać coś»
rozedrzeć się - rozdzierać się
1. «ulec rozdarciu; pęknąć»

Rozdarła mu się koszula na plecach.

przen.

Rozdarła się zasłona chmur i wyjrzało słońce.

2. posp. «głośno krzyknąć, zaśpiewać»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • rozedrzeć — Rozdzierać szaty (nad kimś, nad czymś) zob. szata. Rozedrzeć kogoś na strzępy, w strzępy zob. strzęp 3. Rozedrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 …   Słownik frazeologiczny

  • rozedrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozdzierać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}{{stl 7}}; rozewrzeć [rozpuścić i in.] gębę [i syn.] {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozedrzeć się — Rozdzierać się jak stare prześcieradło zob. prześcieradło …   Słownik frazeologiczny

  • otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ( — otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ({{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}) {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć krzyczeć na kogoś w sposób ordynarny, wulgarny, awanturować się z kimś, używając wyzwisk i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozdzierać się – rozedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulegać zniszczeniu przez rozdarcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozdarły mu się spodnie na kolanach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozdzierać — → rozedrzeć …   Słownik języka polskiego

  • rozdzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozdzieraćam, rozdzieraća, rozdzieraćają, rozdzieraćany {{/stl 8}}– rozedrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, rozdzieraćdrę, rozdzieraćdrze, rozdzieraćdrzyj, rozdzieraćzdarł, rozdzieraćzdarli, rozdzieraćzdarty {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozdzierać — szaty (nad kimś, nad czymś) zob. szata. Rozedrzeć kogoś na strzępy, w strzępy zob. strzęp 3. Rozedrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 …   Słownik frazeologiczny

  • porozdzierać — dk I, porozdzieraćam, porozdzieraćasz, porozdzieraćają, porozdzieraćaj, porozdzieraćał, porozdzieraćany «wiele czegoś (kolejno) rozedrzeć; rozedrzeć coś w wielu miejscach; poszarpać» Porozdzierać sobie płaszcz w chaszczach …   Słownik języka polskiego

  • rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”