Rozgada każdą tajemnicę.
Rozgadał się, zapominając o późnej godzinie.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozgadać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozgadywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgadywać się – rozgadać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić umiar w gadaniu, zaczynać mówić bez końca, niepotrzebnie, dużo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak się rozgadają, nie mogą przestać. Idź, pożycz wiertarkę od sąsiada, tylko się nie rozgaduj. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgadywać — → rozgadać … Słownik języka polskiego
rozpaplać — dk IX, rozpaplaćlę, rozpaplaćlesz, rozpaplaćlą, rozpaplaćaj, rozpaplaćał, rozpaplaćany, rzad. I, rozpaplaćam, rozpaplaćasz, rozpaplaćają pot. «papląc rozgłosić, rozgadać» Rozpaplać wszystkim czyjś sekret. rozpaplać się pot. «wpaść w ferwor… … Słownik języka polskiego
rozpuścić — pot. Rozpuścić język, gębę, jęzor, posp. mordę, ozór, pysk a) «zwymyślać kogoś nie przebierając w słowach»: (...) czego pan mordę rozpuszczasz przy moim sekretarzu, co? T. Dołęga Mostowicz, Kariera. b) «rozgadać się niepotrzebnie, powiedzieć zbyt … Słownik frazeologiczny
rozpuszczać — pot. Rozpuścić język, gębę, jęzor, posp. mordę, ozór, pysk a) «zwymyślać kogoś nie przebierając w słowach»: (...) czego pan mordę rozpuszczasz przy moim sekretarzu, co? T. Dołęga Mostowicz, Kariera. b) «rozgadać się niepotrzebnie, powiedzieć zbyt … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
rozgadany — rozgadanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozgadać (p.) rozgadany w użyciu przym. «dużo gadający, będący w ferworze gadania» Nigdy jeszcze nie był tak rozgadany. Rozgadane towarzystwo … Słownik języka polskiego
rozgłosić — dk VIa, rozgłosićgłoszę, rozgłosićsisz, rozgłosićgłoś, rozgłosićsił, rozgłosićgłoszony rozgłaszać ndk I, rozgłosićam, rozgłosićasz, rozgłosićają, rozgłosićaj, rozgłosićał, rozgłosićany «głosząc rozpowszechnić, opowiedzieć coś wszystkim wokół;… … Słownik języka polskiego
rozplotkować — ndk IV, rozplotkowaćkuję, rozplotkowaćkujesz, rozplotkowaćkuj, rozplotkowaćował, rozplotkowaćowany rzad. «plotkując rozgłosić coś, rozpowiedzieć na wszystkie strony; rozpaplać, roztrąbić» Rozplotkować wszystkim zasłyszaną tajemnicę. Rozplotkowana … Słownik języka polskiego
