rozgrywka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc rozgrywkawce; lm D. rozgrywkawek, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działanie w celu zapewnienia sobie zwycięstwa w sporze, konflikcie; walka, zmaganie się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
Медвежатник (фильм) — У этого термина существуют и другие значения, см. Медвежатник. Медвежатник The Score … Википедия
batalia — ż I, DCMs. batalialii; lm D. batalialii (batalialij) przestarz. «walna bitwa» przen. dziś żywa «rozgrywka» Stoczyć batalię o coś, ażeby coś uzyskać. ‹wł., fr.› … Słownik języka polskiego
finał — m IV, D. u, Ms. finałale; lm M. y 1. «zakończenie, koniec» Smutny, tragiczny finał. Finał prac, rozmowy, uroczystości, zabawy. 2. muz. «część końcowa utworu muzycznego, mającego kilka części; część końcowa każdego aktu opery» 3. «w zawodach… … Słownik języka polskiego
konkurencja — ż I, DCMs. konkurencjacji; lm D. konkurencjacji (konkurencjacyj) 1. «rywalizacja, współzawodnictwo między poszczególnymi osobami lub grupami zainteresowanymi w osiągnięciu tego samego celu» Nieuczciwa konkurencja. Wytrzymać konkurencję. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
pojedynczy — 1. «występujący sam jeden, oddzielnie, osobno; rozpatrywany w oderwaniu od innych, jeden z wielu; jednostkowy, poszczególny» Chwytać z rozmowy tylko pojedyncze słowa. Pojedynczy wypadek o niczym nie świadczy. Szukać pojedynczego pokoju. ∆ jęz.… … Słownik języka polskiego
pokerowy — pokerowywi przym. od poker Karty pokerowe. Rozgrywka pokerowa. ◊ Twarz pokerowa «twarz nieprzenikniona, taka, z której trudno odgadnąć myśli, uczucia itp.» … Słownik języka polskiego
półfinał — m IV, D. u, Ms. półfinałale; lm M. y sport. «w zawodach sportowych: ostatnia przed finałem rozgrywka między zwycięzcami ćwierćfinału» … Słownik języka polskiego
rewanż — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «odwzajemnienie się, odpłacenie się komuś za coś czymś podobnym; odwet» Dać komuś rewanż za coś. Dać komuś coś w rewanżu. Wziąć na kimś rewanż. Wziąć rewanż za coś. 2. «powtórne spotkanie w zawodach sportowych i… … Słownik języka polskiego
