- rozkleić
- dk VIa, \rozkleićkleję, \rozkleićkleisz, \rozkleićklej, \rozkleićił, \rozkleićklejony - rozklejać ndk I, \rozkleićam, \rozkleićasz, \rozkleićają, \rozkleićaj, \rozkleićał, \rozkleićany1. «klejąc przymocować, przytwierdzić wiele czegoś w wielu miejscach, kolejno, jedno po drugim; rozlepić»
Rozkleić plakaty na płocie.
2. «rozerwać, oddzielić w miejscu sklejenia»Rozkleić kopertę.
3. zwykle w imiesł. biernym «gotując doprowadzić (kaszę, mąkę) do stanu kleistości»rozkleić się - rozklejać się1. «rozejść się w miejscu sklejenia; odkleić się, odlepić się»Pudełko rozkleiło się pod wpływem wilgoci.
2. «o kaszach, mące itp.: stać się kleistym, rozgotować się do stanu kleistości»Kluski się rozkleiły.
3. pot. «poddać się nastrojowi słabości, niemocy»Był tak wzruszony, że całkiem się rozkleił.
Słownik języka polskiego . 2013.