- rozklekotać
- dk IX, \rozklekotaćoczę, (\rozklekotaćocę), \rozklekotaćoczesz (\rozklekotaćocesz), \rozklekotaćocz (\rozklekotaćotaj), \rozklekotaćał, \rozklekotaćanyczęściej w imiesł. biernym, pot. «zużyć, zniszczyć, obruszyć coś przez używanie, sprawić, że powstaje luz w miejscach połączeń, co wywołuje klekot, chrzęst przy poruszeniach, wstrząsach»
Rozklekotany fortepian, zegar.
Rozklekotana maszyna.
przen. pot.Rozklekotane nerwy.
rozklekotać się1. «zacząć głośno klekotać; rozterkotać się»Bociany rozklekotały się na dachu.
Rozklekotały się karabiny maszynowe.
2. pot. «zostać rozklekotanym, uszkodzonym»Samochód rozklekotał się na złych drogach.
Słownik języka polskiego . 2013.