rozmnażać
Look at other dictionaries:
rozmnażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozmnażaćam, rozmnażaća, rozmnażaćają, rozmnażaćany {{/stl 8}}– rozmnożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozmnażaćżę, rozmnażaćży, rozmnażaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmnażać się – rozmnożyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o żywych organizmach: wydawać młode, potomstwo; stawać się liczniejszym w swoim gatunku; rozpleniać się, rozradzać się, mnożyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozmnażać się przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmnożyć — dk VIb, rozmnożyćżę, rozmnożyćżysz, rozmnożyćmnóż, rozmnożyćżył, rozmnożyćżony rozmnażać ndk I, rozmnożyćam, rozmnożyćasz, rozmnożyćają, rozmnożyćaj, rozmnożyćał, rozmnożyćany 1. «stworzyć odpowiednie warunki do rozradzania się, rozpleniania… … Słownik języka polskiego
mnożyć — ndk VIb, mnożyćżę, mnożyćżysz, mnóż, mnożyćżył, mnożyćżony 1. «powiększać coś, przysparzać czegoś; pomnażać» Mnożyć pieniądze, kapitały. Mnożyć obowiązki, trudności. 2. «rozmnażać, rozpleniać coś» Mnożyć rośliny z nasion. Mnożyć ryby w stawie. 3 … Słownik języka polskiego
bezpłciowo — przysłów. od bezpłciowy Stułbia może się rozmnażać płciowo i bezpłciowo przez pączkowanie … Słownik języka polskiego
królik — I m III, DB. a, N. królikkiem; lm M. owie a. i, DB. ów «władca plemienia lub małego państwa» Królik murzyński. II m III, DB. a, N. królikkiem; lm M. i 1. «Oryctolagus cuniculus, gryzoń z rodziny zajęcy, o ubarwieniu brunatnoszarym, żyje gromadnie … Słownik języka polskiego
odkładać — ndk I, odkładaćam, odkładaćasz, odkładaćają, odkładaćaj, odkładaćał, odkładaćany 1. forma ndk czas. odłożyć (p.) 2. ogr. «rozmnażać rośliny za pomocą odkładów» … Słownik języka polskiego
pączkować — ndk IV, pączkowaćkuje, pączkowaćkują, pączkowaćował 1. «wypuszczać pączki» Wiosną pączkują drzewa i krzewy. 2. «rozmnażać się wegetatywnie przez oddzielanie komórek potomnych od organizmu macierzystego» Drożdże pączkują … Słownik języka polskiego
plenić się — ndk VIa, plenić sięni się, plenić sięnił się 1. «rozmnażać się, mnożyć się» W brudnej, wilgotnej izbie pleniło się robactwo. 2. «o roślinach: bujnie rosnąć, krzewić się; szybko się rozrastać» Na ugorze pleniły się łopuchy … Słownik języka polskiego
rozmnażanie — n I rzecz. od rozmnażać ∆ Rozmnażanie bezpłciowe a. wegetatywne «rozmnażanie odbywające się bez udziału komórek rozrodczych, np. przez podział, pączkowanie lub za pomocą zarodników, powszechne u niższych zwierząt i roślin» ∆ Rozmnażanie płciowe a … Słownik języka polskiego
