płciowy — przym. od płeć w zn. 1 Cechy płciowe. Zróżnicowanie płciowe osobników. ∆ biol. Akt, stosunek płciowy «proces, akt spółkowania, zapłodnienia» ∆ Cykl płciowy «zmiany w organizmie zachodzące okresowo, związane z dojrzewaniem komórek rozrodczych i… … Słownik języka polskiego
bezpłciowy — bezpłciowywi «nie mający płci, cech płciowych» Bezpłciowe mrówki robotnice. Bezpłciowe pokolenie paproci. ∆ biol. Rozmnażanie bezpłciowe «rozmnażanie przez podział, pączkowanie, za pośrednictwem zarodników itp., bez udziału komórek rozrodczych,… … Słownik języka polskiego
proliferacja — ż I, DCMs. proliferacjacji, blm 1. «rozprzestrzenianie, rozpowszechnianie» Proliferacja broni jądrowej. 2. biol. «rozrastanie się tkanek, rozmnażanie komórek, np. przez podział» 3. zool. «rozmnażanie się organizmów przez pączkowanie» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
wegetatywny — «związany z podstawowymi procesami fizjologicznymi organizmu; dotyczący wegetacji roślin» Fizjologia wegetatywna. ∆ anat. Wegetatywny układ nerwowy «część układu nerwowego kręgowców unerwiająca narządy wewnętrzne i regulująca ich czynności;… … Słownik języka polskiego
agamospermia — ż I, DCMs. agamospermiamii, blm biol. «rozmnażanie się niektórych roślin kwiatowych przez nasiona powstające z nie zapłodnionej komórki jajowej lub z innej komórki woreczka zalążkowego» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
bakteriostatyczny — biol. «powstrzymujący rozwój i rozmnażanie się bakterii» Leki, środki bakteriostatyczne. Bakteriostatyczne działanie penicyliny. ‹n. łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
generatywny — biol. «płciowy, związany z rozmnażaniem płciowym» Generatywne narządy. Komórki generatywne. Rozmnażanie generatywne. ∆ Organy generatywne roślin «organy wytwarzające komórki płciowe (gamety), w zasadzie tworzące się na gametoficie» * jęz.… … Słownik języka polskiego
heterogamia — ż I, DCMs. heterogamiamii, blm biol. «rozmnażanie się organizmów za pośrednictwem heterogamet; anizogamia» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
inbred — m IV, D. u, Ms. inbrededzie 1. roln. «w hodowli roślin obcopylnych (np. kukurydzy): kilkuletnie zapylanie roślin ich własnym pyłkiem» 2. zootechn. «rozmnażanie zwierząt hodowlanych w obrębie tej samej grupy; kojarzenie krewniacze» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
klon — I m IV, D. u, Ms. klonie; lm M. y 1. «Acer, drzewo liściaste z rodziny klonowatych, którego owocem jest podwójny skrzydlak rozpadający się na dwa jednonasienne orzeszki; występuje w wielu gatunkach, głównie w strefie umiarkowanej półkuli płn., w… … Słownik języka polskiego
