rozognić

dk VIa, \rozognićnię, \rozognićnisz, \rozognićnij, \rozognićnił, \rozognićniony - rozogniać ndk I, \rozognićam, \rozognićasz, \rozognićają, \rozognićaj, \rozognićał, \rozognićany

1. «rozpalić, rozżarzyć, rozgrzać silnie»

Rozogniony do czerwoności kawałek żelaza.

2. «rozgorączkować, podniecić, roznamiętnić»

Wiatr rozognił twarze.

Ktoś rozogniony dyskusją.

∆ Rozognić ranę «spowodować jątrzenie się, odnowienie gojącej się już rany»

rozognić się - rozogniać się

1. «stać się rozognionym, rozpalić się, rozżarzyć się, rozgrzać się silnie»

Blacha kuchenna rozogniła się do czerwoności.

2. «zaczerwienić się, rozgorączkować się, podniecić się, roznamiętnić się»

Twarze rozogniły się z emocji.