Głęboka rozpadlina.
Rozpadlina skalna.
Droga pełna rozpadlin.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozpadlina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rozpadlinanie {{/stl 8}}{{stl 7}} element ukształtowania powierzchni ziemi w formie pęknięć spowodowanych czynnikami atmosferycznymi lub ruchami skorupy ziemskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpadlina skalna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jama — ż IV, CMs. jamamie; lm D. jam 1. «dół, znaczne wgłębienie gruntu; loch, jaskinia, rozpadlina» Głęboka, przepaścista jama. Kopać jamę. Wpaść do jamy. ∆ techn. Jama skurczowa «pusta przestrzeń w odlewie powstała w czasie krzepnięcia odlewanego… … Słownik języka polskiego
lejkowaty — «mający kształt lejka, podobny do lejka» Lejkowata rozpadlina. Lejkowata suknia. Lejkowaty wir. Lejkowate ujście rzeki … Słownik języka polskiego
przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści … Słownik języka polskiego
skalny — 1. «dotyczący skały, uformowany ze skały, utworzony, wykuty w skale, będący skałą» Skalna ściana. Skalna krawędź, pieczara, pochyłość, rozpadlina, zwietrzelina. Skalne rumowisko, urwisko. Skalny występ, zrąb. Skalne bloki, bryły, odłamy. 2.… … Słownik języka polskiego
spękanie — n I 1. rzecz. od spękać. 2. lm D. spękanieań «pęknięcie, rozpadlina» Spękania skał. Spękania na pniu drzewa … Słownik języka polskiego
szczelina — ż IV, CMs. szczelinanie; lm D. szczelinain «wąski, długi otwór w czymś, między dwiema płaszczyznami, pęknięcie w czymś; szpara, rysa, rozpadlina» Szczelina skalna. Szczeliny w ścianach, w drzwiach … Słownik języka polskiego
szpara — ż IV, CMs. szparaarze; lm D. szpar «podłużna rysa, szczelina, rozpadlina, podłużny wąski otwór» Szpara w drzwiach, w oknie. Szpara w skale. Coś przenika przez szparę. Ktoś lub coś wciska się przez szparę. Uszczelnić, zatkać szparę … Słownik języka polskiego
żłób — m IV, D. żłobu, Ms. żłobie; lm M. żłoby 1. «podłużna skrzynia, koryto zwykle drewniane umocowane na stałe w stajni i oborze, w które nakłada się paszę dla koni, bydła» Nasypać obroku do żłobu. Osiołkowi w żłoby dano, w jeden owies, w drugi siano … Słownik języka polskiego
dół — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. dołu, Mc. dole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dość duże zagłębienie w ziemi, gruncie itp. (wykopane, wyrwane, zaklęsłe itp.); jama, dziura, rozpadlina : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
