rozpędzić — kogoś na cztery wiatry zob. wiatr 7 … Słownik frazeologiczny
rozpędzić [rozegnać, rozgonić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na cztery wiatry {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpędzić kogoś w sposób zdecydowany, brutalnie, odcinając możliwość powrotu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Policja rozpędziła pseudokibiców na cztery wiatry. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpędzać się – rozpędzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stopniowo nabierać coraz większej prędkości w ruchu, nabierać rozpędu; także: nabierać coraz większego zapału, impetu, ochoty na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpędzić się, jadąc z góry na rowerze. Czy nie za bardzo się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpędzaćam, rozpędzaća, rozpędzaćają, rozpędzaćany {{/stl 8}}– rozpędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpędzaćdzę, rozpędzaćdzi, rozpędzaćpędź, rozpędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 … Słownik frazeologiczny
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
cztery — W cztery oczy «na osobności, sam na sam»: (...) na ogół przywódcy najpierw rozmawiali w cztery oczy, a dopiero potem, kiedy już było wiadomo, kto i w czym nie odpuści, zapraszali ministrów, doradców i ekspertów (...) W. Górnicki, Szerpa. Cztery… … Słownik frazeologiczny
nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… … Słownik języka polskiego
porozganiać — dk I, porozganiaćam, porozganiaćasz, porozganiaćają, porozganiaćaj, porozganiaćał, porozganiaćany «w odniesieniu do większej liczby kogoś, czegoś: rozpędzić, rozproszyć w różne miejsca, w różne strony; rozegnać, porozpędzać» Pies porozganiał owce … Słownik języka polskiego
porozpędzać — dk I, porozpędzaćam, porozpędzaćasz, porozpędzaćają, porozpędzaćaj, porozpędzaćał, porozpędzaćany «rozpędzić (kolejno) wielu a. wiele, w różne strony; porozganiać» Porozpędzać niesforne dzieci … Słownik języka polskiego
