rozpórka

rozpórka
ż III, CMs. \rozpórkarce; lm D. \rozpórkarek
1. «element rozpierający, rozsuwający, wzmacniający coś, służący»
a) «w ogrodnictwie do odchylania zbyt gęsto skupionych gałęzi od pnia dla zapewnienia bujnego rozrostu korony drzewa»
b) «w łowiectwie do rozcinania skór zwierzęcych w celu ich wysuszenia»
c) «w żeglarstwie do wzmacniania łańcuchów i zapobiegania tworzeniu się na nich supłów»
2. lotn. «element poprzeczny w konstrukcji samolotu łączący dwa sąsiednie elementy, np. przedni i tylny dźwigar w dwudźwigarowej konstrukcji skrzydła»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rozpórka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rozpórkarce; lm D. rozpórkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmiot służący do rozciągania, rozpierania, rozchylania czegoś {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • РАСПОРКА — стержень между смежными элементами конструкции, препятствующий их сближению или обеспечивающий их боковую устойчивость (Болгарский язык; Български) разпънка (Чешский язык; Čeština) rozpěra (Немецкий язык; Deutsch) Abstandshalter; Spreize;… …   Строительный словарь

  • blindgafel — m I, D. blindgafelfla; lm M. blindgafelfle, D. blindgafelfli żegl. «rozpórka umocowana do bukszprytu, służąca do napinania lin łączących bok bukszprytu z burtą statku (waterbaksztagów); watersaling» ‹niem. + hol.› …   Słownik języka polskiego

  • jumpsaling — m III, D. u, N. jumpsalinggiem; lm M. i żegl. «drewniana lub metalowa rozpórka, przymocowana do masztu i skierowana w stronę dziobu jachtu, służąca do napięcia jumpsztagu» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • klin — m IV, D. a, Ms. klinnie; lm M. y 1. «kawałek drewna lub metalu, element w postaci bryły ograniczonej z dwu stron powierzchniami zbieżnymi, używany do rozszczepiania twardych materiałów, służący jako maszyny proste (np. ostrze noża), do łączenia… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”