- rozsadnik
- m III, D. -a, N. \rozsadnikkiem; lm M. -i1. leśn. «teren, zwykle ogrodzony, przeznaczony do hodowli drzew i krzewów leśnych z wysianych nasion; szkółka»
Rozsadnik jodłowy, morwowy.
2. ogr. «odpowiednio przygotowany teren, zwykle osłonięty od wiatru, przeznaczony do produkcji rozsady»Rozsadnik warzyw.
Wysiew nasion na rozsadniku.
przen. «źródło, z którego się coś szerzy; także ten, kto szerzy, rozpowszechnia coś (dziś zwykle coś złego); nosiciel»Rozsadnik bakterii, choroby, zarazy.
Widliszek jest rozsadnikiem malarii.
Rozsadnik zepsucia.
Słownik języka polskiego . 2013.