rozsadnik

rozsadnik
m III, D. -a, N. \rozsadnikkiem; lm M. -i
1. leśn. «teren, zwykle ogrodzony, przeznaczony do hodowli drzew i krzewów leśnych z wysianych nasion; szkółka»

Rozsadnik jodłowy, morwowy.

2. ogr. «odpowiednio przygotowany teren, zwykle osłonięty od wiatru, przeznaczony do produkcji rozsady»

Rozsadnik warzyw.

Wysiew nasion na rozsadniku.

przen. «źródło, z którego się coś szerzy; także ten, kto szerzy, rozpowszechnia coś (dziś zwykle coś złego); nosiciel»

Rozsadnik bakterii, choroby, zarazy.

Widliszek jest rozsadnikiem malarii.

Rozsadnik zepsucia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rozsadnik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grunt specjalnie przygotowany i przeznaczony do wsadzenia sadzonek, rozsad, lub grunt, na którym się je hoduje przed rozsadzeniem w stałe… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • matecznik — m III, D. a, N. matecznikkiem; lm M. i 1. «trudno dostępne miejsce w puszczy, gdzie są legowiska zwierzyny leśnej (zwłaszcza grubego zwierza); gęstwina w głębi puszczy, ostęp leśny» Wypłoszyć zwierzę z matecznika. Zwierz zaszył się w mateczniku.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”