Rozszalały tłum rzucił się na niego.
Dopadł go zraniony, rozszalały niedźwiedź.
Rozszalały ogień, żywioł.
Rozszalały wicher powalił wiele drzew.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozszalały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozszalałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szalejący, ogarnięty szałem, wzburzony, wymykający się spod wszelkiej kontroli, nieobliczalny w swej żywiołowości, o niszczycielskiej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ocean — m IV, D. u, Ms. oceannie; lm M. y «rozległy obszar słonych wód zajmujący ponad 70% powierzchni kuli ziemskiej, oblewający lądy ze wszystkich stron; każda z poszczególnych trzech (według innego podziału czterech) części tego obszaru wody» Burzliwy … Słownik języka polskiego
żywioł — m IV, D. u, Ms. żywiołole; lm M. y 1. «siła przyrody i jej przejaw; wszelka siła, substancja, której nie ożywia, którą nie kieruje świadomość; w filozofii starożytnej: każdy z elementów tworzącej świat materii: ogień, woda, powietrze, ziemia»… … Słownik języka polskiego
