równanie

równanie
n I
1. rzecz. od równać

Równanie terenu, szeregu, poziomów.

2. lm D. \równanieań
mat. «równość dwóch wyrażeń zawierających symbole literowe zwane niewiadomymi (np. 2x + 8 = 0)»

Równanie z jedną niewiadomą, z dwoma niewiadomymi.

Rozwiązać, ułożyć równanie.

∆ Układ równań «zespół równań, które mają być wszystkie spełnione przez te same wartości niewiadomych»
∆ Równanie kwadratowe, równanie drugiego stopnia «równanie, w którym niewiadoma występuje w drugiej potędze»
∆ Równanie liniowe «równanie, w którym zmienna lub zmienne występują w pierwszej potędze»
◊ Stawiać znak równania między czymś a czymś «stwierdzać, uznawać, że coś jest równe czemuś innemu»
równanie się rzecz. od równać się.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • równanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. równać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}równanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. równanieań, mat. {{/stl 8}}{{stl 7}} równość, w której niektóre… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • równanie — Postawić, stawiać znak równania między czymś a czymś, między kimś a kimś zob. znak 8 …   Słownik frazeologiczny

  • bikwadratowy — ∆ mat. Równanie bikwadratowe «równanie algebraiczne czwartego stopnia o parzystych potęgach niewiadomej; równanie dwukwadratowe» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dwukwadratowy — mat. «dotyczący kwadratu liczby, która sama jest kwadratem» ∆ Równanie dwukwadratowe «niezupełne równanie algebraiczne czwartego stopnia, w którym niewiadoma występuje tylko w potędze czwartej i drugiej; równanie bikwadratowe» …   Słownik języka polskiego

  • pierwiastkowy — przym. od pierwiastek (zwykle w zn. 3 i 4) a) w zn. 3: Pierwiastkowa część wyrazu. b) w zn. 4: ∆ Równanie pierwiastkowe «równanie, w którym niewiadoma występuje pod znakiem pierwiastka; równanie niewymierne» …   Słownik języka polskiego

  • całkowy — przym. od całka ∆ Krzywa całkowa «wykres funkcji będącej rozwiązaniem równania różniczkowego» ∆ Rachunek całkowy «dział analizy matematycznej zajmujący się właściwościami, metodą obliczania i zastosowaniem całek» ∆ Równanie całkowe «równanie… …   Słownik języka polskiego

  • jednorodny — «składający się z takich samych części składowych, pochodzący z jednego źródła, mający te same właściwości; jednakowy» Jednorodne części zdania. Jednorodne ukształtowanie powierzchni. ∆ chem. Układ jednorodny «układ złożony z jednej fazy,… …   Słownik języka polskiego

  • kwadratowy — 1. «dotyczący kwadratu figury geometrycznej» ∆ Metr, centymetr itp. kwadratowy «miary powierzchni mającej kształt kwadratu o bokach równych odpowiedniej jednostce liniowej, oznaczone na piśmie drugą potęgą, np. 1 m2» ∆ Pierwiastek kwadratowy… …   Słownik języka polskiego

  • liniowy — liniowywi przym. od linia ∆ Wymiary liniowe «długość, szerokość, średnica itd. wyrażona w jednostkach długości» ∆ Centymetr, metr liniowy «centymetr, metr bieżący» ∆ fiz. Rozszerzalność liniowa «właściwość fizyczna ciał, polegająca na zwiększaniu …   Słownik języka polskiego

  • logarytmiczny — przym. od logarytm ∆ Krzywa logarytmiczna «krzywa będąca wykresem funkcji logarytmicznej» ∆ Równanie logarytmiczne «równanie, w którym niewiadoma występuje pod znakiem logarytmu» ∆ Suwak logarytmiczny «przyrząd z przesuwanymi względem siebie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”