- równomiernie
- \równomiernieejprzysłów. od równomierny
Oddychać równomiernie.
Zegarek tyka równomiernie.
Ciepło rozchodzi się równomiernie.
Serce bije równomiernie.
Słownik języka polskiego . 2013.
równomiernie
Look at other dictionaries:
równomiernie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., równomiernieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób równomierny; równo, miarowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko rozwija się równomiernie. Rozłożyć równomiernie siły w czasie wyścigu. Obciążyć równomiernie statek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aglutynacja — ż I, DCMs. aglutynacjacji, blm 1. biol. «zjawisko polegające na skupianiu i zlepianiu się rozproszonych równomiernie w płynnym środowisku komórek» Aglutynacja krwinek, bakterii we krwi. 2. jęz. «zjawisko morfologiczne polegające na dołączaniu… … Słownik języka polskiego
enharmonia — ż I, DCMs. enharmonianii, blm muz. «właściwość równomiernie temperowanego systemu dźwiękowego polegająca na niezmienności wysokości brzmienia dźwięków przy zmianie ich nazwy i pisowni, np. dis=es, gis=as» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
enharmoniczny — przym. od enharmonia Wieloznaczność enharmoniczna dźwięku. Przemiana, przejście enharmoniczne. ∆ Dźwięki enharmoniczne «w systemie równomiernie temperowanym: dźwięki posiadające tę samą wysokość brzmienia przy zastosowaniu różnej nazwy i pisowni … Słownik języka polskiego
fot — m IV, D. a, Ms. focie; lm M. y fiz. «jednostka natężenia oświetlenia powierzchni, równa natężeniu oświetlenia powierzchni 1 cm2, na którą pada równomiernie rozłożony strumień świetlny 1 lumena» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
grotesk — m III, D. u, N. groteskkiem, blm druk. «krój czcionek drukarskich o liniach równomiernie pogrubionych bez zakończeń (szeryfów), stosowany głównie w składach akcydensowych; czcionka o takim kroju; pismo drukowane tymi czcionkami» Tekst składany… … Słownik języka polskiego
gwiazdowy — przym. od gwiazda a) w zn. 1: Katalogi, odległości gwiazdowe. ∆ astr. Czas gwiazdowy «czas bezpośrednio związany z ruchem obrotowym Ziemi mający za podstawę dobę gwiazdową» ∆ Doba gwiazdowa «okres między dwoma kolejnymi górowaniami gwiazdy» b) w… … Słownik języka polskiego
henr — m IV, D. a, Ms. henrnrze; lm M. y fiz. «jednostka indukcyjności; indukcyjność obwodu elektrycznego, w którym prąd zmieniający się równomiernie o 1 amper na sekundę wzbudza siłę elektromotoryczną 1 wolta (skrót: H)» ‹od nazwiska fizyka› … Słownik języka polskiego
hipostyl — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. i archit. «wielka sala wsparta na kolumnach, ustawionych równomiernie na całej jej powierzchni; charakterystyczna dla budownictwa kultowego i pałacowego starożytnego Wschodu» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
jakubka — ż III, CMs. jakubkabce; lm D. jakubkabek żegl. «lina z równomiernie rozmieszczonymi węzłami, służąca zwykle do wspinania się z łodzi na statek» … Słownik języka polskiego
