bromek

bromek
m III, D. \bromekmku, N. \bromekmkiem; lm M. \bromekmki
chem. bromki «związki zawierające brom ujemnie jednowartościowy»
∆ Bromki metali «sole kwasu bromowodorowego, substancje krystaliczne, z wyjątkiem niektórych bromków metali ciężkich, rzadko spotykane w przyrodzie; stosowane m.in. jako środki uspokajające i nasenne oraz do wyrobu emulsji fotograficznych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • bromek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. bromekmku {{/stl 8}}{{stl 7}} związek nieorganiczny zawierający brom; bromki wykorzystywane są m.in. do powlekania błon fotograficznych, jako środki uspokajające i nasenne oraz do otrzymywania czystego bromu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Complement control protein — The complement system distinguishes self from non self via a range of specialized cell surface and soluble proteins. These homologous proteins belong to a family called the regulators of complement activation (RCA) or complement control proteins… …   Wikipedia

  • brom — m IV, D. u, Ms. brommie, blm 1. chem. «(Br) pierwiastek chemiczny z grupy chlorowców, liczba atomowa 35, ciecz lotna, brunatnoczerwona o przykrej woni, działa drażniąco na błony śluzowe; w przyrodzie występuje w postaci bromków, stosowany w… …   Słownik języka polskiego

  • bromosrebrowy — ∆ fot. Papier bromosrebrowy «papier fotograficzny o dużej czułości, pokryty emulsją zawierającą bromek srebra, używany na odbitki powiększone; papier bromowy» …   Słownik języka polskiego

  • etylowy — przym. od etyl ∆ chem. Alkohol etylowy → etanol ∆ Płyn etylowy «silnie trująca mieszanina, zawierająca głównie czteroetyloołów, bromek etylenu oraz barwnik, dodawana do benzyny silnikowej w celu podwyższenia jej liczby oktanowej» …   Słownik języka polskiego

  • potas — m IV, D. u, Ms. potassie, blm chem. «(K) pierwiastek chemiczny z grupy potasowców (litowców), liczba atomowa 19; metal miękki, lekki, srebrzystobiały, bardzo aktywny chemicznie, rozpowszechniony w przyrodzie w postaci związków; używany m.in. jako …   Słownik języka polskiego

  • srebro — n III, Ms. srebrobrze; lm D. srebrober 1. «(Ag) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 47, metal szlachetny, biały, o pięknym połysku, miękki, ciągliwy, kowalny; występuje w stanie rodzimym, w postaci minerałów oraz jako… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”