- rzeczowo
- przysłów. od rzeczowy w zn. 2
Mówić, zeznawać rzeczowo.
Stwierdził coś rzeczowo.
Słownik języka polskiego . 2013.
rzeczowo
Look at other dictionaries:
rzeczowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. rzeczowy w zn. 2.: Rzeczowo przedstawić problem; w zn. 3.: Rzeczowo ocenić coś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
humor — wisielczy, przestarz. szubieniczny a) «zdolność dostrzegania zabawnych stron bardzo złej lub trudnej sytuacji, często pozwalająca komuś przetrwać trudne chwile»: (...) dokładnie i rzeczowo, nie bez dozy wisielczego humoru, opisuje prywatne życie… … Słownik frazeologiczny
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
argumentować — ndk IV, argumentowaćtuję, argumentowaćtujesz, argumentowaćtuj, argumentowaćował, argumentowaćowany «przytaczać argumenty; udowadniać, uzasadniać, motywować» Argumentować krótko, rzeczowo, zwięźle, przekonywająco. Argumentować coś czymś … Słownik języka polskiego
dowieść — dk XI, dowieśćwiodę, dowieśćwiedziesz, dowieśćwiedź, dowieśćwiódł, dowieśćwiodła, dowieśćwiedli, dowieśćwiedziony, dowieśćwiedzeni dowodzić ndk VIa, dowieśćdzę, dowieśćdzisz, dowieśćwódź, dowieśćdził, dowieśćdzony 1. «wykazać prawdziwość czegoś,… … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
popatrzeć — dk VIIb, popatrzećrzę, popatrzećrzysz, popatrzećpatrz, popatrzećrzał, popatrzećrzeli a. popatrzyć dk VIb, popatrzećrzył 1. «spędzić chwilę na patrzeniu; spojrzeć, rozejrzeć się» Popatrzeć na kogoś. Popatrzyć na zegarek. Popatrzeć komuś w oczy.… … Słownik języka polskiego
przedmiotowo — «obiektywnie, bezstronnie, rzeczowo» Oceniać fakty, błędy przedmiotowo … Słownik języka polskiego
wyłożyć — dk VIb, wyłożyćżę, wyłożyćżysz, wyłożyćłóż, wyłożyćżył, wyłożyćżony wykładać ndk I, wyłożyćam, wyłożyćasz, wyłożyćają, wyłożyćaj, wyłożyćał, wyłożyćany 1. «wydobyć coś skądś i ułożyć, umieścić gdzieś, zwykle na widocznym miejscu» Wyłożyć rzeczy z … Słownik języka polskiego
argumentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, argumentowaćtuję, argumentowaćtuje, argumentowaćany {{/stl 8}}– uargumentować {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przytaczać dowody służące do uzasadnienia lub obalenia jakiejś tezy; uzasadniać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
