- samopas
- 1. przestarz. «bez dozoru, bez opieki»
Włóczyć się, błąkać się samopas.
2. przestarz. «w pojedynkę, oddzielnie, samotnie»Puścić się samopas w drogę.
Słownik języka polskiego . 2013.
Włóczyć się, błąkać się samopas.
Puścić się samopas w drogę.
Słownik języka polskiego . 2013.
samopas — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} bez opieki, samowolnie; swobodnie, luzem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błąkać się, chodzić, wałęsać się samopas. Zostawić kogoś, coś samopas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samopáš — in samopàš áša e prid. (ȃ; ȁ á) zastar. 1. ki se hoče sam pasti: samopaša žival 2. oblasten, samovoljen: samopaši graščaki 3. sebičen: bil je razvajen in samopaš otrok in samopàš prisl. (ȃ; ȁ) star. oblastno, samovoljno: samopaš ravnati s kom … Slovar slovenskega knjižnega jezika
być — 1. Być do niczego «nie nadawać się do niczego»: Jak ocenia pan kandydatów do prezydenckiego fotela? – Jeden rozumie sam przez się, drugi rozumie to, co mu inni pokazują, trzeci nie rozumie ani sam przez się, ani gdy mu inni pokazują. Pierwszy… … Słownik frazeologiczny
luz — m IV, D. u, Ms. luzzie; lm M. y 1. «miejsce wolne, przestronne, dużo miejsca; także czas wolny w godzinach przeznaczonych na jakieś inne zajęcia» Mieć luz w mieszkaniu. W zaprogramowanym dniu mieli trochę luzu. ◊ pot. Mieć luzy «mieć chwile wolne … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
luzem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bez żadnego obciążenia, bez ładunku; o koniach: nie pod siodłem i nie w zaprzęgu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodzić luzem. Ciężarówka, wagon jedzie luzem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień