schronić

schronić
dk VIa, \schronićnię, \schronićnisz, schroń, \schronićnił, \schronićniony
daw. «schować, ukryć; dać przytułek»
dziś tylko we fraz. Nie mieć gdzie głowy schronić «nie mieć schronienia, mieszkania»
schronić się «schować się, ukryć się w bezpiecznym miejscu»

Schronić się przed burzą, przed wrogiem.

Schronić się do kryjówki.

Schronić się pod dach, pod dachem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • schronić — Nie mieć gdzie głowy schronić zob. głowa 43 …   Słownik frazeologiczny

  • schronić się — pod czyjeś skrzydła zob. skrzydło 9 …   Słownik frazeologiczny

  • schronić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}chronić się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • schronienie — n I 1. rzecz. od schronić. 2. blm «miejsce, gdzie można się schronić, czuć się bezpiecznie; osłona, ochrona» Bezpieczne, spokojne, zaciszne schronienie. Schronienie od deszczu, przed burzą. Schronienie przed prześladowcami. Dać, zapewnić komuś… …   Słownik języka polskiego

  • chronić się — I – schronić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} kryć się, chować się w jakimś bezpiecznym, dającym osłonę lub ukrycie miejscu; szukać schronienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chronić się do piwnic przed ostrzałem. Chronić się pod dachem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… …   Słownik frazeologiczny

  • altana — ż IV, CMs. altananie; lm D. altanaan «niewielka budowla ogrodowa o lekkiej konstrukcji, często o ażurowych ścianach, służąca do wypoczynku i ochrony przed słońcem i deszczem» Altana opleciona winem, obsadzona roślinami pnącymi. Schronić się do… …   Słownik języka polskiego

  • cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… …   Słownik języka polskiego

  • deszcz — m II, D. u (dżdżu); lm M. e (dżdże), D. ów (dżdżów) «opad atmosferyczny w postaci kropel wody spadających z chmury» Ciepły, majowy, wiosenny deszcz. Chwilowy, drobny, przelotny deszcz. Deszcz ciągły, nawalny, rzęsisty, ulewny. Chodzić w deszcz,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”