Niezwykła, wielka, wylewna serdeczność.
Serdeczność rodzinnego domu.
Serdeczność w obejściu.
Przypływ serdeczności.
Odnieść się do kogoś, przyjąć itp. kogoś z serdecznością.
List pełen serdeczności.
Przesłać komuś wiele serdeczności (w liście).
Słownik języka polskiego . 2013.
serdeczność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. serdecznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} serdeczny stosunek do kogoś lub czegoś; sympatia, życzliwość, czułość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odczuwać czyjąś serdeczność. Okazywać serdeczność. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciepło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ciepłople, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} temperatura pośrednia między gorącem a zimnem, umiarkowane gorąco; też: wrażenie towarzyszące doświadczaniu takiej temperatury :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bliskość — ż V, DCMs. bliskośćści, blm 1. «małe oddalenie w przestrzeni; sąsiedztwo» Mieszkać w bliskości lasu. Bliskość morza. 2. «szybkie następstwo w czasie» Bliskość śmierci. Bliskość pożegnania. 3. «serdeczność, zażyłość, przyjazne stosunki» Uczucie… … Słownik języka polskiego
czułość — ż V, DCMs. czułośćści; lm MD. czułośćści 1. blm «bycie czułym; tkliwość, serdeczność; rzewność, uczuciowość» Macierzyńska czułość. Czułość spojrzenia (w spojrzeniu). Otaczać kogoś czułością. 2. tylko w lm «objaw tkliwości, miłości, serdeczności;… … Słownik języka polskiego
dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… … Słownik języka polskiego
gościnność — ż V, DCMs. gościnnośćści, blm «serdeczność okazywana gościom; gościnne przyjęcie» Bezinteresowna, serdeczna, wylewna gościnność. Korzystać z czyjejś gościnności … Słownik języka polskiego
hipokryta — m odm. jak ż IV, CMs. hipokrytaycie; lm M. hipokrytayci, DB. hipokrytatów «człowiek fałszywy, dwulicowy; obłudnik» Udawana, fałszywa serdeczność hipokryty. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
niewymuszony — «pozbawiony przesady; naturalny, prosty, swobodny» Niewymuszony styl. Niewymuszona wesołość, serdeczność … Słownik języka polskiego
przesadny — przesadnyni «odznaczający się, nacechowany przesadą, przejaskrawiony, nadmierny; sztuczny, afektowany» Przesadna czułość, serdeczność, troskliwość. Przesadna dokładność, obowiązkowość. Przesadna elegancja. Przesadna uprzejmość. Przesadna… … Słownik języka polskiego
przyjaźń — ż V, DCMs. przyjaźńźni; lm M. przyjaźńźnie, D. przyjaźńźni «bliskie, serdeczne stosunki z kimś oparte na wzajemnej życzliwości, szczerości, zaufaniu, możności liczenia na kogoś w każdej okoliczności; życzliwość, serdeczność okazywana komuś»… … Słownik języka polskiego
