Brutalni ludzie, mężowie.
Brutalna napaść, przemoc.
Brutalne postępowanie, zachowanie.
Brutalne słowa.
Potraktować kogoś w brutalny sposób.
Słownik języka polskiego . 2013.
brutalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, brutalnyni, brutalnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtowny, okrutny, pozbawiony ludzkich uczuć, będący zaprzeczeniem akceptowanych ludzkich sposobów reagowania, postępowania; bezwzględny, nieludzki : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
брутальный — ая, ое. 1. brutal adj., пол. brutalny. Зверский, грубый. Нет! Завтра же вон из этой фатальной Москвы. Уеду в свое Краснополье; там, по крайней мере, я не обязана буду сидеть с сальными свечами, и уж, верно, никакой сосед не осмелится выгнать меня … Исторический словарь галлицизмов русского языка
Murzyn — is a Polish word for a black person. It is seen by some as a neutral word,[1] but others consider it to have pejorative connotations.[2] Notably, the noun murzyn appears in a popular Polish saying which referres to any menial work performed by a… … Wikipedia
kasza — 1. przestarz. Dmuchać, nadmuchać, pluć, napluć komuś w kaszę «wtrącać się, wtrącić się w brutalny sposób do czyichś spraw, traktować, potraktować kogoś grubiańsko, w sposób obraźliwy»: (...) jak się pan sam przekonałeś, nie tak łatwo nam dmuchać… … Słownik frazeologiczny
brutal — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «człowiek brutalny, zachowujący się bezwzględnie, grubiańsko, nadużywający swojej siły lub przewagi; grubianin» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
brutalnie — brutalnieej przysłów. od brutalny Obchodzić się, obejść się z kimś, z czymś brutalnie. Rozpychać się brutalnie … Słownik języka polskiego
brutalność — ż V, DCMs. brutalnośćści, blm rzecz. od brutalny Męska brutalność. Brutalność gangsterów. Ofiara czyjejś brutalności. Traktować kogoś z wyjątkową brutalnością … Słownik języka polskiego
herodowy — herodowywi 1. «okrutny, despotyczny, brutalny» Herodowe boje dwudziestego wieku. 2. «związany z herodem widowiskiem ludowym o narodzeniu Chrystusa; charakterystyczny dla tego widowiska» Zespoły herodowe. Stroje herodowe. ‹Herod, król Judei, wg… … Słownik języka polskiego
kasza — ż II, DCMs. kaszaszy; lm D. kasz «ziarna zbożowe oczyszczone i łuszczone, grubo zmielone lub utłuczone, czasem całe (np. kasza gryczana); krupy, potrawa z tych ziaren» Kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, krakowska, kukurydziana, owsiana,… … Słownik języka polskiego
łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… … Słownik języka polskiego
