- skład
- m IV, D. -u, Ms. \składadzie; lm M. -y1. «miejsce odpowiednio przystosowane, przeznaczone do czasowego przechowywania, magazynowania materiałów lub wyrobów, magazyn; dawniej także: sklep, szczególnie sklep z towarami jednej branży»
Skład amunicji, broni.
Skład drzewa, węgla.
Skład opału a. skład opałowy.
Skład zboża, żywności.
Skład papieru.
∆ przestarz. Skład apteczny «drogeria»◊ Mieć coś na składzie «mieć coś w magazynie, mieć zapas czegoś, dysponować czymś»2. «zbiór elementów, składników lub zespół osób tworzących jakąś całość»Skład leku.
Skład krwi.
Skład delegacji, reprezentacji szkoły.
Skład drużyny piłkarskiej.
Skład osobowy zarządu.
Wchodzić w skład czegoś.
Być w pełnym składzie.
∆ Skład pociągu «pewna liczba sczepionych w odpowiednim porządku wagonów kolejowych wraz z lokomotywą albo elektrowozem»∆ rel. Skład apostolski «w katolicyzmie: modlitwa zaczynająca się od słów: Wierzę w Boga…»3. chem. «stały, charakterystyczny dla danego ciała, prawidłowy jakościowy i ilościowy zestaw części składowych (np. pierwiastków, związków chemicznych)»Skład chemiczny i budowa Ziemi.
Skład powietrza.
Skład gazu ziemnego.
4. druk. «zestaw kolejnych wyrazów i wierszy tekstu powstały w wyniku składania ręcznego albo maszynowego w formę szpalty lub kolumny; także: zestawianie czcionek w wyrazy i wiersze»Skład ręczny, maszynowy.
Rozsypać, rozrzucić skład.
5. roln. «pas oranego pola, zwykle około 20-30 m szerokości»∆ Orka na skład «orka wykonana w taki sposób, że skiby odkładają się do środka»6. przestarz. «właściwy, dobry układ, porządek, właściwa budowa czegoś»dziś tylko w pot. wyrażeniach: Coś jest bez ładu i składu. Robić coś bez ładu i składu. Nie ma w czymś, gdzieś ni ładu, ni składu.
Słownik języka polskiego . 2013.