skoczny

skoczny
\skocznyni, \skocznyniejszy
1. «o melodii, tańcu: żywy, szybki; zachęcający do skoków, tańca»

Skoczny taniec.

Skoczny rytm oberka.

Skoczna melodia.

2. «sprawny w wykonywaniu skoków, umiejący skakać; chętny do skakania»

Skoczny bramkarz.

Skoczna siatkarka.

3. «dotyczący skoku (skoków); służący do skakania; taki, któremu towarzyszą skoki»

Skoczny krok.

Nogi skoczne konika polnego.

skoczny w użyciu rzecz. «dawny taniec polski o żywym, szybkim tempie»

Orkiestra zagrała skocznego.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • skoczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, skocznyni, skocznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zachęcający do szybkiego tańczenia, skoków; żywy, raźny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skoczna melodia. Skoczny taniec. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polen — Rzeczpospolita Polska Republik Polen …   Deutsch Wikipedia

  • Wirtschaft Polens — Polen Weltwirtschaftsrang 20. (nominal) (2010)[1] Währung …   Deutsch Wikipedia

  • foks — I m IV, DB. a, Ms. foksie; lm M. y «skrótowo o psie z rasy foksterierów» Wesoły, zwinny foks. II m IV, DB. a, Ms. foksie; lm M. y «skrótowo o fokstrocie» Skoczny, szalony foks. Tańczyć foksa …   Słownik języka polskiego

  • galop — m IV, D. u, Ms. galoppie; lm M. y 1. «szybki bieg wielu zwierząt czworonożnych (konia, wielbłąda), w którym są chwile jednoczesnego oderwania wszystkich czterech nóg od ziemi» Konie z kłusa przeszły w galop. 2. pot. «pośpieszny, szybki bieg… …   Słownik języka polskiego

  • obereczek — m III, D. obereczekczka, N. obereczekczkiem; lm M. obereczekczki zdr. od oberek Skoczny, żywy obereczek …   Słownik języka polskiego

  • ochoczy — 1. «pełen ochoty, dobrej woli, gorliwości, zapału; chętny, skory do czegoś» Ktoś jest ochoczy do pracy, do zabawy, do pomocy. 2. «pełen ochoty, fantazji, temperamentu; pogodny, raźny, skoczny» Ochocza zabawa, muzyka. Ochocze okrzyki, tańce …   Słownik języka polskiego

  • taniec — m II, D. tańca; lm M. tańce, D. tańców 1. «rytmiczne ruchy ciała, zwłaszcza nóg, wykonywane w takt muzyki jako rozrywka towarzyska, popis artystyczny lub jako forma obrzędowa» Taniec towarzyski, sceniczny, klasyczny, figurowy, ludowy, narodowy.… …   Słownik języka polskiego

  • hajduk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. hajdukucy || i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żołnierz piechoty węgierskiej wprowadzonej do Polski przez Stefana Batorego w XVI w. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pląs — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. pląssie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie: żywy, skoczny taniec, tan : {{/stl 7}}{{stl 10}}Radosne pląsy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”