skonfrontować

skonfrontować
dk IV, \skonfrontowaćtuję, \skonfrontowaćtujesz, \skonfrontowaćtuj, \skonfrontowaćował, \skonfrontowaćowany
1. «zestawić, porównać»

Skonfrontować wrażenia, wypowiedzi.

Skonfrontować teorię z praktyką.

2. praw. «powołać jednocześnie przed sąd lub prowadzącego śledztwo dwu lub więcej świadków albo oskarżonego i świadków w celu porównania ich sprzecznych zeznań»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • skonfrontować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konfrontować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konfrontować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konfrontowaćtuję, konfrontowaćtuje, konfrontowaćany {{/stl 8}}– skonfrontować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} porównywać ze sobą jakieś rzeczy, osoby,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”