akcencik

m III, D. -u, N. \akcencikkiem; lm M. -i

zdr. od akcent (zwykle w zn. 3, 4, 5)

a) w zn. 3:

Złośliwe akcenciki w wypowiedzi.

b) w zn. 4:

Kwiaty tworzyły barwny akcencik w pokoju.

c) w zn. 5:

Nieznaczny obcy akcencik.