skropić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}skrapiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrapiać — → skropić … Słownik języka polskiego
opryskać — dk I, opryskaćam, opryskaćasz, opryskaćają, opryskaćaj, opryskaćał, opryskaćany opryskiwać ndk VIIIb, opryskaćkuję, opryskaćkujesz, opryskaćkuj, opryskaćiwał, opryskaćiwany 1. «pryskając zmoczyć; skropić» Fala opryskała im twarze. Opryskać kogoś … Słownik języka polskiego
кропот — ворчание , кропотать, кроптать ворчать, суетиться , кропоткий, кропотливый мелочный, трудолюбивый, усердный , кропота ссора, раздор , словен. kropati кудахтать , в. луж. škropic шипеть , говорить хриплым, глухим голосом . Родственно лат. сrерō,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
stropi — STROPÍ, stropesc, vb. IV. tranz., intranz., refl. şi refl. recipr. A (se) uda (uşor, superficial) prin împroşcare, a (se) umezi uşor, a (se) acoperi cu stropi (de apă sau de alt lichid). ♢ expr. (tranz.) A stropi (ceva) cu sudoare = a munci din… … Dicționar Român
nakropić — dk VIa, nakropićpię, nakropićpisz, nakropićkrop, nakropićpił, nakropićpiony nakrapiać ndk I, nakropićam, nakropićasz, nakropićają, nakropićaj, nakropićał, nakropićany «zwilżyć lejąc kroplami; skropić, napryskać, opryskać» Nakropić bieliznę przed… … Słownik języka polskiego
naperfumować — dk IV, naperfumowaćmuję, naperfumowaćmujesz, naperfumowaćmuj, naperfumowaćował, naperfumowaćowany «skropić, polać perfumami» Naperfumować bieliznę, ubranie. Naperfumowana chusteczka. naperfumować się strona zwrotna czas. naperfumować Naperfumować … Słownik języka polskiego
pachnidło — n III, Ms. pachnidłodle; lm D. pachnidłodeł przestarz. «mocno i przyjemnie pachnąca substancja, kosmetyk, zwykle: wonny olejek, perfumy» Skropić włosy pachnidłem … Słownik języka polskiego
perfumy — blp, D. perfumyum «roztwory alkoholowe substancji zapachowych naturalnych lub syntetycznych w odpowiednio dobranej kompozycji; stosowane jako kosmetyki» Perfumy francuskie. Flakon perfum. Skropić się perfumami. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
