- skrucha
- ż III, CMs. \skruchausze, blm«żal za wyrządzone zło, popełnione winy, błędy itp.»
Szczera skrucha.
Okazać skruchę.
Wzbudzić w sobie skruchę.
Kajać się w skrusze.
Przyznać się ze skruchą do czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
Szczera skrucha.
Okazać skruchę.
Wzbudzić w sobie skruchę.
Kajać się w skrusze.
Przyznać się ze skruchą do czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
skrucha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. skrusze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poczucie winy i żalu za popełnione przewinienia, połączone z chęcią naprawienia wyrządzonego zła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazywać skruchę. Wyznawać coś ze skruchą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kajać się — ndk I, kajać sięam się, kajać sięasz się, kajać sięają się, kajać sięaj się, kajać sięał się «przyznawać się ze skruchą do winy, żałując tego, co się zrobiło» Kajać się przed kimś za swoje winy … Słownik języka polskiego
pokajać się — dk I, pokajać sięam się, pokajać sięasz się, pokajać sięają się, pokajać sięaj się, pokajać sięał się «przyznać się ze skruchą do winy» Pokajał się przed matką za swoje wybryki … Słownik języka polskiego
żal — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «uczucie smutku z powodu utraty kogoś, czegoś, z powodu doznanego zawodu itp.» Głęboki, szczery żal. Żal po stracie przyjaciela. Żal z powodu opuszczenia stron rodzinnych. Żal za tym, co minęło. Łzy żalu. Płakać z… … Słownik języka polskiego
walić się — I – walnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać samego siebie, uderzać się niechcący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walić się w piersi ze skruchą. Walnąć się o wystający korzeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień