słabo

słabo
\słabobiej
1. «z niewielką siłą, niemocno»

Słabo kogoś uderzyć, uścisnąć komuś dłoń.

Puls, serce bije komuś słabo.

∆ Czuć się słabo «czuć się niezdrowym»
∆ Komuś jest, robi się słabo «ktoś jest bliski omdlenia, źle się czuje»
2. «niezbyt intensywnie, niewyraźnie; ledwie słyszalnie, ledwie widzialnie, ledwie odczuwalnie»

Odczyn słabo kwaśny.

Słabo kogoś, coś pamiętać.

Słabo na coś reagować.

Słabo sączące się światło.

Słabo zaludniona okolica.

Coraz słabiej słychać oddalające się głosy.

3. «marnie, źle, niedostatecznie»

Słabo się w czymś orientować.

Aktorzy grali słabo.

Przybić coś zbyt słabo.

Słabo mówić po niemiecku.

∆ Słabo widzieć «mieć zły wzrok»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • slabo — slȁbo pril. DEFINICIJA 1. loše, zlo [slabo mi je, razg. pozlilo mi je] 2. a. malo, u maloj mjeri b. nedovoljno stručno [slabo argumentirano] FRAZEOLOGIJA slabo kad rijetko, rijetko kad; slabo koji malo koji, rijetko koji; slabo mu se piše prijeti …   Hrvatski jezični portal

  • słabo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., słabobiej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działając niewielką siłą; niemocno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słabo kogoś szturchnąć, dotknąć. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • slabo... — prvi del zloženk nanašajoč se na slab: slabokrven, slabonameren, slabosrčen, slaboumnost …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • prȅslabo — pril. previše slabo [∼ udariti] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • nietęgo — «słabo, nieszczególnie, nienadzwyczajnie» Nietęgo idzie komuś nauka. Nietęgo u niego z pieniędzmi …   Słownik języka polskiego

  • slàb — slába o tudi ó prid., slábši (ȁ á) 1. ki ima negativne lastnosti, zlasti v moralnem pogledu: slab človek; v slabi družbi je začel popivati / imajo slabe namene; daje jim slab zgled; ima mnogo slabih lastnosti; ekspr. biti na slabi poti // ki ima …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • pásti — pádem dov., stil. pàl pála (á ā) 1. zaradi izgube ravnotežja, opore priti a) iz pokončnega položaja na tla zlasti v ležeči položaj: spotaknil se je in padel; pasti naprej, vznak, zviška; padel je kot pokošen / dobro prisloni lestev, da ne bo… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… …   Słownik języka polskiego

  • wątły — wątłytli, wątłytlejszy 1. «o człowieku: odznaczający się słabą budową ciała, słabym zdrowiem, mający mało sił, chorowity, słabowity; o czyjejś budowie ciała, czyimś stanie zdrowia itp.: szczupły, mizerny, słaby» Wątłe dziecko. Wątły organizm.… …   Słownik języka polskiego

  • slab — slȁb prid. <odr. ī> DEFINICIJA 1. koji je male snage, koji nije jaka tijela (o čovjeku i životinji), opr. jak 2. koji nije postojana karaktera, koji nije jake volje 3. koji ne raspolaže jakom vlašću i utjecajem [slab vladar] 4. koji nešto… …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”