- smutnieć
- ndk III, \smutniećeję, \smutniećejesz, \smutniećej, \smutniećniał, \smutniećnieli«stawać się smutnym»
Smutnieje na wspomnienie o czymś.
Coraz bardziej smutniał z tęsknoty.
Słownik języka polskiego . 2013.
smutnieć
Look at other dictionaries:
smutnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, smutniećeję, smutniećeje, smutniećniał, smutniećnieli {{/stl 8}}– posmutnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się smutnym, smutniejszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Smutniała, kiedy pytali ją o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
markotnieć — ndk III, markotniećeję, markotniećejesz, markotniećej, markotniećniał, markotniećeli «stawać się markotnym; posępnieć, smutnieć» … Słownik języka polskiego
smętnieć — ndk III, smętniećeję, smętniećejesz, smętniećej, smętniećniał, smętniećnieli poet. «stawać się smętnym; smutnieć» Smętniał na myśl o wyjeździe … Słownik języka polskiego
markotnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, markotniećeję, markotniećeje, markotniećniał, markotniećnieli {{/stl 8}}– zmarkotnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się markotnym; smutnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Markotniał na myśl o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posmutnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}smutnieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
