- sojusznik
- m III, DB. -a, N. \sojusznikkiem; lm M. \sojusznikicy, DB. -ów«uczestnik sojuszu; sprzymierzeniec»
Wierni sojusznicy.
Być czyimś sojusznikiem.
Słownik języka polskiego . 2013.
sojusznik
Look at other dictionaries:
sojusznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. sojusznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna ze stron sojuszu; sprzymierzeniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być czyimś sojusznikiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Peace of Riga — The Peace of Riga, also known as the Treaty of Riga; ( ru. Рижский мирный договóр romanisation Rízhsky Mírny dogovór , lv. Rīgas miera līgums and pl. Traktat Ryski) was signed in Riga on 18 March, 1921, between Poland and the Soviet Union. The… … Wikipedia
Battle of Daugavpils — Part of Polish Soviet War and Latvian War of Independence FT 17 tanks of the Polish 2nd Tank Regiment preparing for th … Wikipedia
Guerra Polaco-Soviética en 1920 — La Guerra Polaco Soviética fue un conflicto armado entre la Rusia Soviética y la Segunda República Polaca. Iniciada en febrero de 1919 y culminada en marzo de 1921. Artículo principal: Guerra Polaco Soviética Contenido 1 Desarrollo de la guerra… … Wikipedia Español
Guerra Polaco-soviética en 1919 — Artículo principal: Guerra Polaco Soviética Contenido 1 Caos en Europa Oriental 2 Comienza una avalancha: Primeros conflictos polaco soviéticos 3 Frent … Wikipedia Español
strona — 1. Brać, wziąć, trzymać czyjąś stronę; być, stać, stawać po czyjejś stronie «być czyimś stronnikiem, być zwolennikiem kogoś lub czegoś; solidaryzować się z kimś, popierać kogoś»: Jadzia trzyma jej stronę, Gąbiński – Szczęsnego i tak się… … Słownik frazeologiczny
aliant — m IV, DB. a, Ms. aliantncie; lm M. aliantnci, DB. ów 1. «sprzymierzeniec, sojusznik» 2. hist. alianci «w I wojnie światowej: przeciwnicy państw centralnych; podczas II wojny światowej: państwa koalicji antyhitlerowskiej» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
niepewny — niepewnyni a. niepewien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 3) 1. «niezupełnie bezpieczny, zawierający ryzyko; trudny do przewidzenia» Niepewny los. Niepewne drogi. ◊ Niepewne jutro «nie zapewniona przyszłość» 2. «taki, na którym nie można polegać … Słownik języka polskiego
potężny — potężnyni, potężnyniejszy 1. «odznaczający się siłą fizyczną; wielki pod względem rozmiarów, masywny, ogromny» Potężny mężczyzna. Potężne drzewa. Potężne łapy niedźwiedzia. Potężna budowla. przen. Potężny umysł. Potężna indywidualność. 2. «mający … Słownik języka polskiego
