- brzytwa
- ż IV, CMs. \brzytwawie; lm D. \brzytwaytw a. \brzytwatew«ostry nóż do golenia, zwykle składany»
Ostrzyć brzytwę.
Ciąć jak brzytwa.
Ostry jak brzytwa.
□ Tonący brzytwy się chwyta.
Słownik języka polskiego . 2013.
brzytwa
Look at other dictionaries:
brzytwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. brzytwawie; lm D. brzytw || brzytwatew {{/stl 8}}{{stl 7}} przyrząd do golenia składający się z rączki i bardzo ostrego noża : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś po staroświecku woli golić się brzytwą. Coś ostrego jak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
брею — брить, ст. слав. бритва, русск. цслав. брити, укр. брич, бритва бритва , болг. брич – то же, сербохорв. бри̏jе̑м, брѝjати, словен. brȋjem, briti, чеш. břiji, břiti, польск. brzytwa, в. луж. britej, род. п. britwje. Др. инд. bhrīṇāti ранит ,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
бритва — укр. бритва, ст. слав., болг. бритва, сербохорв. бри̏тва, словен. brȋtva, чеш. břitva, польск. brzytwa, в. луж. britej, род. п. britwje. См. брею, брить … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Jacek Dehnel — (b. May 1, 1980) in Gdańsk, Poland) is a Polish poet, writer, translator and painter. Dehnel studied at Warsaw University in the MISH College (Interfacultative Individual Humanistic Studies) and graduated from the Polish Language and Literature… … Wikipedia
Дехнель — Дехнель, Яцек Яцек Дехнель, 2004 Яцек Дехнель (польск. Jacek Dehnel; род. 1 мая 1980, Гданьск) польский поэт, прозаик, переводчик, одно из наиболее ярких имен польской литературы 2000 х годов, по определению журнала … Википедия
Дехнель, Яцек — Яцек Дехнель, также, и правильнее, Денель (польск. Jacek Dehnel; род. 1 мая 1980, Гданьск) польский поэт, прозаик, переводчик, одно из наиболее ярких имен польской словесности 2000 х годов, по определению журнала «Новая Польша»… … Википедия
golenie — ↨ golenie się n I rzecz. od golić (się) Brzytwa, maszynka, mydło, pędzel do golenia. Krem po goleniu … Słownik języka polskiego
golić — ndk VIa, golićlę, golićlisz, gol a. gól, golićlił, golićlony golnąć dk Va, golićnę, golićniesz, golićnij, golićnął, golićnęła, golićnęli, golićnąwszy 1. tylko ndk «usuwać włosy, zarost twarzy brzytwą, żyletką lub golarką elektryczną» Golić brodę … Słownik języka polskiego
ogolić — dk VIa, ogolićlę, ogolićlisz, ogol a. ogól, ogolićlił, ogolićlony «goląc usunąć zarost, włosy» Ogolić brodę, wąsy. Ogolić twarz brzytwą, żyletką. Nie ogolony mężczyzna. ogolić się strona zwrotna czas. ogolić Ogolić się starannie … Słownik języka polskiego
wygolić — dk VIa, wygolićlę, wygolićlisz, wygolićgol a. wygolićgól, wygolićlił, wygolićlony wygalać ndk I, wygolićam, wygolićasz, wygolićają, wygolićaj, wygolićał, wygolićany 1. «usunąć włosy, zarost (brzytwą, żyletką, maszynką elektryczną)» Wygolić gładko … Słownik języka polskiego
