- wygolić
- dk VIa, \wygolićlę, \wygolićlisz, \wygolićgol a. \wygolićgól, \wygolićlił, \wygolićlony - wygalać ndk I, \wygolićam, \wygolićasz, \wygolićają, \wygolićaj, \wygolićał, \wygolićany1. «usunąć włosy, zarost (brzytwą, żyletką, maszynką elektryczną)»
Wygolić gładko policzki.
Wygolona twarz.
Starannie wygolony mężczyzna.
2. tylko dk, pot. «wypić pewną ilość wódki lub innego napoju alkoholowego»Wygolili do dna butlę koniaku.
wygolić się - wygalać się «starannie, dokładnie ogolić się»
Słownik języka polskiego . 2013.