Słownik języka polskiego . 2013.
spalanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. spalać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz., techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} proces fizykochemiczny będący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
detonacja — ż I, DCMs. detonacjacji; lm D. detonacjacji (detonacjacyj) 1. «huk towarzyszący eksplozji pocisków, nagromadzonych gazów, wystrzałom, pękaniu wielkich mas jakiejś substancji itp.» Detonacje wybuchu bomby, wulkanu. 2. chem. «chemiczna reakcja… … Słownik języka polskiego
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
bezdymny — «nie wydzielający dymu; nie dający przy spalaniu dymu» Bezdymne spalanie. Proch bezdymny. Paliwo bezdymne. ∆ Strefa bezdymna «pomieszczenie, w którym obowiązuje zakaz palenia (papierosów)» … Słownik języka polskiego
czadnica — ż II, DCMs. czadnicacy; lm D. czadnicaic techn. «piec do wytwarzania gazu palnego przez redukcyjne spalanie paliwa stałego» … Słownik języka polskiego
czadnicowy — przym. od czadnica ∆ Gaz czadnicowy «gaz palny otrzymywany przez redukcyjne spalanie paliwa stałego w czadnicy» … Słownik języka polskiego
detonacyjny — przym. od detonacja Spłonka detonacyjna. Stuki detonacyjne. ∆ Spalanie detonacyjne → detonacja w zn. 2 … Słownik języka polskiego
fajerwerk — m III, D. u, N. fajerwerkkiem; lm M. i, dziś częściej w lm «sztuczne ognie otrzymywane przez spalanie lekko wybuchowych mieszanin, dające różnokolorowe efekty świetlne; raca» Barwny fajerwerk. Zapalać, puszczać fajerwerki. przen. Fajerwerki… … Słownik języka polskiego
generator — m IV, D. a, Ms. generatororze; lm M. y techn. «urządzenie lub maszyna do wytwarzania określonego czynnika energetycznego (np. gazu palnego), albo określonego rodzaju lub postaci energii (np. energii elektrycznej z energii mechanicznej)» ∆… … Słownik języka polskiego
karbonizacja — ż I, DCMs. karbonizacjacji; blm 1. chem. «niecałkowite spalanie się substancji organicznej wskutek niedostatecznego dopływu tlenu; zwęglanie» 2. druk. «drukowanie specjalną farbą dużych płaszczyzn na odwrotnej stronie formularza, zastępujące… … Słownik języka polskiego
