- spalenie
- n Irzecz. od spalić.◊ Coś (jest, wygląda) jak po spaleniu «coś jest całkiem zniszczone, zrujnowane»
Słownik języka polskiego . 2013.
spalenie
Look at other dictionaries:
Бендзинское гетто — Getto w Będzinie Местонахождение Бендзин Период существования … Википедия
autodafe — [wym. autodafe] n ndm «wprowadzone przez inkwizycję, głównie w Hiszpanii i Portugalii, publiczne wykonanie wyroku śmierci przez spalenie na stosie; także palenie ksiąg uznanych za heretyckie» ‹port.› … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
samospalenie — n I «samobójstwo przez spalenie się żywcem (najczęściej popełniane demonstracyjnie na znak protestu)» … Słownik języka polskiego
stos — m IV, D. u, Ms. stosie; lm M. y 1. «wiele rzeczy ułożonych jedna na drugiej» Stos gazet, książek. Stos talerzy, szpargałów, śmieci. Ułożyć coś w stos. Składać, rzucać coś na stos. ∆ fiz. Stos atomowy «urządzenie służące do uzyskiwania w sposób… … Słownik języka polskiego
samospalenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. samospalenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} odebranie sobie życia poprzez spalenie żywcem : Dokonać samospalenia. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spopielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spopielaćam, spopielaća, spopielaćają, spopielaćany {{/stl 8}}– spopielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spopielaćlę, spopielaćli, spopielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
